ΟΡΟΛΟΓΙΑ Γράμμα A - FACHSRPACHE Buchstabe A

α
αβάσιμος [abásimos] gegenstandslos,
unbegründet
αβασιμότητα (F.) [abasimóteta] Gegenstandslosigkeit
(F.)
άβατο (N.) [ábato] Klausur (F.)
αβλεψία (F.) [ablepsía] Versehen (N.)
αβοήθητος [aboéthetos] hilflos
αγαθό (N.) [agathó] Gut (N.)
αγαμία (F.) [agamía] Zölibat (M. bzw. N.)
άγαμος [ágamos] ledig
αγαπητός [agapetós] lieb
αγγελία (F.) [angelía] Botschaft (F.)
αγγελία (F.) εφημερίδας [angelía ephemerídas]
Anzeige (F.), Inserat (N.)
αγγελιοφόρος (F.) [angeliophóros] Botin (F.)
αγγελιοφόρος (M.) [angeliophóros] Bote (M.)
Αγγλία (F.) [Anglía] England (N.)
αγγλικός [anglikós] englisch
Αγγλοαμερικανικό Δίκαιο (N.) [Angloamerikanikó
Díkaio] angloamerikanisches
Recht (N.)
αγέλη (F.) [agéle] Herde (F.)
αγέννητος [agénnetos] ungeboren
Αγία ‘Εδρα (F.) [Agía ‘Edra] Heiliger
Stuhl (M.)
άγιος [ágios] heilig
αγκαζάρω [ankazáro] reservieren
αγκυροβόλιο (N.) [ankyrobólio] Reede (F.)
αγνισμός (Μ.) [agnismós] Reinigung (F.)
άγνοια (F.) [ágnoia] Nichtwissen (N.),
Unkenntnis (F.), Unwissenheit (F.)
αγνός [agnós] keusch, rein
αγνοώ [agnoó] missachten
αγορά (F.) [agorá] Einkauf (M.), forum (N.)
(lat.) (Markt bzw. Gericht), Kauf (M.),
Markt (M.)
αγορά (F.) είδους [agorá eídus] Spezifikationskauf
(M.)
αγορά (F.) επί πιστώσει [agorá epí pistósei]
Kreditkauf (M.)
αγορά (F.) κεφαλαίου [agorá kephalaíu]
Kapitalmarkt (M.)
αγορά (F.) με δοκιμή [agorá me dokimé]
Kauf (M.) auf Probe
αγορά (F.) με δόσεις [agorá me dóseis]
Abzahlungskauf (M.), Ratenkauf (M.)
αγορά (F.) συναλλάγματος [agorá
synallágmatos] Devisenmarkt (M.)
αγορά (F.) τοις μετρητοίς [agorá tois
metretoís] Barkauf (M.)
αγορά (F.) ύστερα από δοκιμή [agorá
ýstera apó dokimé] Kauf (M.) nach Probe
αγοράζω [agorázo] einkaufen, kaufen
αγοράζω εκ νέου το πωληθέν [agorázo ek
néu to polethén] wiederkaufen
αγοράζω με λίζινγκ [agorázo me lízinnk]
leasen
αγοραία τιμή (F.) [agoraía timé] Marktpreis
(M.)
αγοραπωλησία (F.) [agorapolesía] Kauf (M.)
αγοραπωλησία (F.) εμπορευμάτων [agorapolesía
emporeumáton] Warenkauf (M.)
αγοραπωλησία (F.) ζώων [agorapolesía
zóon] Viehkauf (M.)
αγοραπωλησία (F.) καταναλωτικών αγα-
θών [agorapolesía katanalotikón agathón]
Verbrauchsgüterkauf (M.)
αγοραπωλησία (F.) με δόσεις [agorapolesía
me dóseis] Ratengeschäft (N.),
Teilzahlungsgeschäft (N.)
αγοραπωλησία (F.) μιάς κατηγορίας
[agorapolesía miás kategorías] Gattungskauf
(M.)
αγοραπωλησία (F.) τοις μετρητοίς [agorapolesía
tois metretoís] Handkauf (M.)
αγοραστής (M.) [agorastés] Abnehmer
(M.), Erwerber (M.), Käufer (M.)
αγοράστρια (F.) [agorástria] Abnehmerin
(F.), Erwerberin (F.), Käuferin (F.)
αγόρευση (F.) [agóreuse] Plädoyer (N.),
Vortrag (M.)
αγορεύω [agoreúo] plädieren, vortragen
άγρα (F.) [ágra] Werbung (F.)
άγριο ζώο (N.) [ágrio zóo] Wild (N.)
άγριος [ágrios] wild
αγρόκτημα (N.) [agróktema] Hof (M.)
αγροληπτική πίστωση (F.) [agroleptiké
pístose] Pachtkredit (M.)
αγρομίσθωμα (N.) [agromísthoma]
Pachtzins (M.)
αγρομίσθωση (F.) [agromísthose] Pacht (F.)
αγρομισθωτής (M.) [agromisthotés]
Pächter (M.)
αγρός (M.) [agrós] Flur (F.)
αγροτεμάχιο (N.) [agrotemáchio] Flurstück
(N.), Parzelle (F.)
αγρότης (M.) [agrótes] Bauer (M.),
Landwirt (M.)
αγρ οτική εκμετάλλευση 238
αγροτική εκμετάλλευση (F.) [agrotiké
ekmetálleuse] Hof (M.)
αγροτικός [agrotikós] agrarisch
αγροτικός αναδασμός (M.) [agrotikós
anadasmós] Flurbereinigung (F.)
αγρότισσα (F.) [agrótissa] Bäuerin (F.),
Landwirtin (F.)
αγρυπνώ [agrypnó] wachen
αγχόνη (F.) [anchóne] Galgen (M.), Strang (M.)
αγωγή (F.) [agogé] Klage (F.)
αγωγή (F.) ακύρωσης [agogé akýroses]
Anfechtungsklage (F.)
αγωγή (F.) αμφισβήτησης [agogé amphisbéteses]
Impugnationsklage (F.)
αγωγή (F.) ανταγωνιστών [agogé antagonistón]
Konkurrentenklage (F.)
αγωγή (F.) αποκατάστασης [agogé apokatástases]
Restitutionsklage (F.)
αγωγή (F.) αποκατάστασης της γαμικής
κοινωνίας [agogé apokatástases tes gamikés
koinonías] Herstellungsklage (F.)
αγωγή (F.) για παράλειψη [agogé gia
paráleipse] Unterlassungsklage (F.)
αγωγή (F.) για παροχή πληροφοριών
[agogé gia paroché plerophorión] Auskunftsklage
(F.)
αγωγή (F.) διανομής [agogé dianomés]
Teilungsklage (F.)
αγωγή (F.) έξωσης [agogé éxoses] Räumungsklage
(F.)
αγωγή (F.) κατά της εκτέλεσης [agogé
katá tes ektéleses] Vollstreckungsgegenklage
(F.)
αγωγή (F.) μετόχου [agogé metóchu]
Aktionärsklage (F.)
αγωγή (F.) περί κλήρου [agogé perí kléru]
Erbschaftsklage (F.)
αγωγή (F.) πληρωμής [agogé pleromés]
Zahlungsklage (F.)
αγωγή (F.) του γειτονικού δικαίου [agogé
tu geitonikú dikaíu] Nachbarklage (F.)
αγωγή ακύρωσης (F.) [agogé akýroses]
Nichtigkeitsklage (F.)
αγώγιμο (N.) [agógimo] Klagbarkeit (F.)
αγώγιμος [agógimos] klagbar
αγωγός (M.) [agogós] Leitung (F.)
αγώνας (M.) [agónas] Kampf (M.), Spiel (N.)
αγωνίζομαι [agonízomai] kämpfen
αδασμολόγητος [adasmológetos] zollfrei
άδεια (F.) [ádeia] Dispens (M.), Erlaubnis
(F.), Ferien (F.Pl.), Urlaub (M.), Zulassung (F.)
άδεια (F.) από την κράτηση [ádeia apó ten
krátese] Hafturlaub (M.)
άδεια (F.) άσκησης επαγγέλματος [ádeia
áskeses epangélmatos] Approbation (F.),
Lizenz (F.)
άδεια (F.) γάμου [ádeia gámu] Heiratserlaubnis
(F.)
άδεια (F.) διέλευσης [ádeia diéleuses]
Passierschein (M.)
άδεια (F.) εκπαίδευσης [ádeia ekpaídeuses]
Erziehungsurlaub (M.)
άδεια (F.) εξαγωγής [ádeia exagogés]
Ausfuhrerlaubnis (F.)
άδεια (F.) κατ’ εξαίρεση [ádeia kat’
exaírese] Dispens (M.)
άδεια (F.) κυκλοφορίας αυτοκινήτου
[ádeia kyklophorías autokinétu] Kraftfahrzeugschein
(M.)
άδεια (F.) κυνηγίου [ádeia kynegíu]
Jagdschein (M.)
άδεια (F.) λειτουργίας καταστήματος
[ádeia leiturgías katastématos] Lizenz (F.)
άδεια (F.) λειτουργίας κέντρου εστίασης
και πώλησης οινοπνευματωδών ποτών
[ádeia leiturgías kéntru estíases kai póleses
oinopneumatodón potón] Schankkonzession
(F.)
άδεια (F.) λοχείας [ádeia locheías] Mutterschaftsurlaub
(M.)
άδεια (F.) οδήγησης [ádeia odégeses]
Fahrerlaubnis (F.), Führerschein (M.)
άδεια (F.) οικοδομής [ádeia oikodomés]
Baugenehmigung (F.)
άδεια (F.) οπλοφορίας [ádeia oplophorías]
Waffenschein (M.)
άδεια (F.) παραμονής [ádeia paramonés]
Aufenthaltserlaubnis (F.), Aufenthaltsgenehmigung
(F.)
άδεια (F.) προξένου για άσκηση καθη-
κόντων [ádeia proxénu gia áskese
kathekónton] Exequatur (N.)
άδεια (F.) χρήσης σήματος [ádeia chréses
sématos] Lizenz (F.)
αδειάζω [adeiázo] räumen, schütten
αδελφή (F.) [adelphé] Schwester (F.)
αδέλφια (N.Pl.) [adélphia (N.Pl.)] Geschwister
(Pl.)
αδελφός (M.) [adelphós] Bruder (M.)
αδέσμευτος [adésmeutos] freibleibend
αδέσποτος [adéspotos] herrenlos
αδιαίρετο (Ν.) [adiaíreto] Unteilbarkeit (F.)
239 αισχροκέρδεια
αδιαίρετος [adiaíretos] unteilbar
αδιακόπως [adiakópos] fortgesetzt
αδιαφορία (F.) [adiaphoría] Rücksichtslosigkeit
(F.)
αδιάφορος [adiáphoros] gleichgültig, rücksichtslos
αδιέξοδο (N.) [adiéxodo] Sackgasse (F.)
άδικα [ádika] umsonst
αδικαιολόγητος [adikaiológetos] ungerechtfertigt
αδικαιολόγητος πλουτισμός (M.) [adikaiológetos
plutismós] ungerechtfertigte
Bereicherung (F.)
αδίκημα (N.) [adíkema] Frevel (M.)
αδίκημα (N.) από παράβαση των δια-
τάξεων του ΚΟΚ [adíkema apó parábase
ton diatáxeon tu KOK] Verkehrsdelikt (N.)
αδικία (F.) [adikía] Ungerechtigkeit (F.),
Unrecht (N.)
άδικο (N.) [ádiko] Widerrechtlichkeit (F.)
άδικος [ádikos] ungerecht, unrecht,
widerrechtlich
αδίκως [adíkos] widerrechtlich
αδράνεια (F.) [adráneia] Ruhen (N.)
αδρανής [adranés] untätig
αδρανώ [adranó] ruhen
αδυναμία (F.) [adynamía] Unmöglichkeit
(F.), Unvermögen (N.)
αδυναμία (F.) για λήψη απόφασης [adynamía
gia lépse apóphases] Beschlussunfähigkeit
(F.)
αδυναμία (F.) οδήγησης [adynamía odégeses]
Fahruntüchtigkeit (F.)
αδυναμία (F.) πληρωμής [adynamía pleromés]
Insolvenz (F.), Zahlungsunfähigkeit (F.)
αδύνατο [adýnato] unmöglich
αδύνατος [adýnatos] unmöglich
αέρας (M.) [aéras] Luft (F.)
αέρια (N.Pl.) εξάτμισης αυτοκινήτων [aéria
(N.Pl.) exátmises autokinéton] Abgas (N.)
αέριο (N.) [aério] Gas (N.)
αεροπλάνο (N.) [aeropláno] Flugzeug (N.)
αεροπορία (F.) [aeroporía] Luftfahrt (F.)
αεροσκάφος (N.) [aeroskáphos] Luftfahrzeug
(N.)
αθέμιτος [athémitos] ordnungswidrig, unlauter
αθέμιτος ανταγωνισμός (M.) [athémitos
antagonismós] unlauterer Wettbewerb (M.)
αθέτηση (F.) [athétese] Ausbleiben (N.)
αθέτηση (F.) της σύμβασης [athétese tes
sýmbases] Vertragsbruch (M.), Vertragsverletzung
(F.)
αθετώ [athetó] ausbleiben
αθλητισμός (M.) [athletismós] Sport (M.)
αθρόα πράξη (F.) [athróa práxe] Gesamtakt
(M.)
άθροισμα (N.) [áthroisma] Summe (F.)
αθροιστικός [athroistikós] kumulativ
αθρόος [athróos] gesamt
αθώος [athóos] arglos, unschuldig
αθωότητα (F.) [athoóteta] Unschuld (F.)
αθωώνω [athoóno] freisprechen
αθώωση (F.) [athóose] Freisprechung (F.),
Freispruch (M.)
αιθαλομίχλη (F.) [aithalomíchle] Smog (M.)
αίθουσα (F.) αερίων [aíthusa aeríon] Gaskammer
(F.) (Gaskammer in den Vereinigten
Staaten von Amerika)
αίθουσα (F.) διασκέψεων [aíthusa diasképseon]
Beratungszimmer (N.)
αίθουσα (F.) δικαστηρίου [aíthusa
dikasteríu] Gerichtssaal (M.) (Gerichtssaal
im angloamerikanischen Recht)
αίμα (N.) [aíma] Blut (N.)
αιμοληψία (F.) [aimolepsía] Blutprobe (F.)
αιμομιξία (F.) [aimomixía] Blutschande
(F.), Inzest (F.)
αίρεση (F.) [aírese] Bedingung (F.), Häresie
(F.), Ketzerei (F.), Religionsgesellschaft
(F.), Sekte (F.)
αιρετή πρόξενος (F.) [aireté próxenos]
Wahlkonsulin (F.)
αιρετή υπάλληλος (F.) [aireté ypállelos]
Wahlbeamtin (F.)
αιρετική (F.) [airetiké] Ketzerin (F.)
αιρετικός (M.) [airetikós] Ketzer (M.)
αιρετός [airetós] wählbar
αιρετός πρόξενος (M.) [airetós próxenos]
Wahlkonsul (M.)
αιρετός υπάλληλος (M.) [airetós ypállelos]
Wahlbeamter (M.)
αίρω [aíro] aufheben
αίρω την ισχύ [aíro ten ischý] aufrufen
αίρω την καθιέρωση [aíro ten kathiérose]
entwidmen
αίσχος (N.) [aíschos] Schande (F.)
αισχροκέρδεια (F.) [aischrokérdeia] Wucher
(M.)
αισχροκέρδεια (F.) μισθώματος [aischrokérdeia
misthómatos] Mietwucher (M.)
αισχροκέρδεια (F.) περί τα πράγματα
αισ χροκερδώ 240
[aischrokérdeia perí ta prágmata] Sachwucher
(M.)
αισχροκερδώ [aischrokerdó] neppen
αισχρός [aischrós] infam
αισχρότητα (F.) [aischróteta] Infamie (F.)
αίτημα (N.) [aítema] Antrag (M.), Begehren
(N.)
αίτημα (N.) της αγωγής [aítema tes agogés]
Klageantrag (M.), Klagebegehren (N.)
αίτηση (F.) [aítese] Anforderung (F.),
Anmeldung (F.), Antrag (M.), Beantragung
(F.), Ersuchen (N.), Gesuch (N.)
αίτηση (F.) για άσκηση ποινικής δίωξης
[aítese gia áskese poinikés díoxes] Strafantrag
(M.)
αίτηση (F.) για διεξαγωγή απόδειξης
[aítese gia diexagogé apódeixes] Beweisantrag
(M.)
αίτηση (F.) για υπηρεσιακή συνδρομή
[aítese gia yperesiaké syndromé] Amtshilfeersuchen
(N.)
αίτηση (F.) παραχώρησης μεταλλείου
[aítese parachóreses metalleíu] Mutung (F.)
αίτηση (F.) προς διεξαγωγή αποδείξεων
[aítese pros diexagogé apodeíxeon] Ausforschungsbeweisantrag
(M.)
αίτηση (F.) πτώχευσης [aítese ptócheuses]
Konkursantrag (M.)
αίτηση (F.) του διαδίκου [aítese tu diadíku]
Parteiantrag (M.)
αιτία (F.) [aitía] Anlass (M.), causa (F.)
(lat.) (Grund), Grund (M.), Ursache (F.)
αιτία (F.) της πτώχευσης [aitía tes
ptócheuses] Konkursgrund (M.)
αιτίαση (F.) [aitíase] Rüge (F.)
αίτιο (N.) [aítio] Motiv (N.)
αιτιοκρατικός [aitiokratikós] kausal
αιτιολογημένος [aitiologeménos] begründet
αιτιολογία (F.) [aitiología] Begründung (F.)
αιτιολογία (F.) της απόφασης [aitiología
tes apóphases] Urteilsgrund (M.)
αιτιολογικό (N.) της απόφασης [aitiologikó
tes apóphases] Entscheidungsgrund (M.)
αιτιολογώ [aitiologó] begründen
αιτιότητα (F.) [aitióteta] haftungsbegründende
Kausalität (F.), Kausalität (F.),
Ursächlichkeit (F.)
αιτιώδης [aitiódes] kausal, ursächlich
αιτιώδης δικαιοπραξία (F.) [aitiódes
dikaiopraxía] Kausalgeschäft (N.)
αιτιώδης θεωρία (F.) δράσης [aitiódes
theoría dráses] kausale Handlungslehre (F.)
αιτιώδης συνάφεια (F.) [aitiódes synápheia]
Kausalzusammenhang (M.)
αιτιώδης συσχέτιση (F.) [aitiódes syschétise]
Kausalzusammenhang (M.)
αιτιώμαι [aitiómai] rügen
αιτούμαι [aitúmai] beantragen, ersuchen,
postulieren
αιτούμαι την παραχώρηση μεταλλείου
[aitúmai ten parachórese metalleíu] muten
αιτούσα (F.) [aitúsa] Antragstellerin (F.)
αιτώ [aitó] begehren
αιτών (M.) [aitón] Antragsteller (M.)
αιχμαλωσία (F.) [aichmalosía] Gefangenschaft
(F.), Kriegsgefangenschaft (F.)
αιχμαλωσίας διαδικασία (F.) [aichmalosías
diadikasía] Gefangennahme (F.)
αιχμάλωτη (F.) πολέμου [aichmálote polému]
Kriegsgefangene (F.)
αιχμαλωτίζω [aichmalotízo] fesseln, fangen
αιχμάλωτος (F.) [aichmálotos] Gefangene (F.)
αιχμάλωτος (M.) [aichmálotos] Gefangener
(M.)
αιχμάλωτος (M.) πολέμου [aichmálotos
polému] Kriegsgefangener (M.)
αιωρούμαι [aiorúmai] schweben
ακαδημαϊκός [akademaïkós] akademisch
ακαδημαϊκός βαθμός (M.) του διδάκτορα
[akademaïkós bathmós tu didáktora]
Doktorgrad (M.)
Ακαδημία (F.) [Akademía] Akademie (F.)
ακαθάριστος [akatháristos] Brutto-
άκακος [ákakos] arglos
ακαμάτης (M.) [akamátes] Tagedieb (M.)
ακανόνιστος [akanónistos] unregelmäßig
άκαρπος [ákarpos] fruchtlos
ακαταλόγιστο (N.) [akatalógisto] Unzurechnungsfähigkeit
(F.)
ακαταλόγιστος [akatalógistos] unzurechnungsfähig
ακατάσχετο (N.) [akatáscheto] Unpfändbarkeit
(F.)
ακατάσχετος [akatáschetos] unpfändbar
ακεραιότητα (F.) [akeraióteta] Integrität (F.)
ακινησία (F.) [akinesía] Stillstand (M.)
ακίνητη περιουσία (F.) [akínete periusía]
Grundbesitz (M.), Liegenschaft (F.)
ακίνητο (N.) [akíneto] Grundstück (N.),
Holding (F.), Immobilie (F.), Objekt (N.),
unbewegliche Sache (F.)
ακίνητο (N.) παραχωρούμενο από το
241 αλλιώς
δημόσιο σε επαναπατριζόμενους [akíneto
parachorúmeno apó to demósio se epanapatrizómenus]
Heimstätte (F.)
ακίνητο πράγμα (N.) [akíneto prágma]
unbewegliche Sache (F.)
ακίνητος [akínetos] immobil, unbeweglich
ακολουθία (F.) [akoluthía] Begleitung (F.)
ακόλουθος (M.) πρεσβείας [akóluthos
presbeías] Attaché (M.)
ακολουθώ [akoluthó] befolgen, folgen,
nachfolgen
ακολουθώ ίχνη [akoluthó íchne] spuren
ακούσιος [akúsios] unfreiwillig
ακούω [akúo] anhören, hören
ακραίος [akraíos] extrem
ακρίβεια (F.) [akríbeia] Bestimmtheit (F.),
Kostbarkeit (F.)
ακριβής [akribés] korrekt
ακριβός [akribós] kostbar, teuer
ακριβόχρονη σύμβαση (F.) [akribóchrone
sýmbase] Fixgeschäft (N.)
ακρόαση (F.) [akróase] Anhörung (F.),
Audienz (F.), Gehör (N.)
ακροατής (M.) μαθημάτων [akroatés
mathemáton] Hospitant (M.)
ακροάτρια (F.) μαθημάτων [akroátria
mathemáton] Hospitantin (F.)
ακροώμαι [akroómai] anhören
ακρωτηριάζω [akroteriázo] verstümmeln
ακρωτηριασμός (M.) [akroteriasmós] Verstümmelung
(F.)
ακτή (F.) [akté] Küste (F.), Strand (M.)
ακτοπλοΐα (F.) [aktoploΐa] Kabotage (F.)
άκυρος [ákyros] nichtig, ungültig
ακυρότητα (F.) [akyróteta] Nichtigkeit (F.),
Ungültigkeit (F.)
ακυρότητα (F.) γάμου [akyróteta gámu]
Ehenichtigkeit (F.)
ακυρώνω [akyróno] anfechten, annullieren,
aufheben, kaduzieren, stornieren
ακύρωση (F.) [akýrose] Anfechtung (F.),
Annullierung (F.), Aufhebung (F.),
Kaduzierung (F.), Nichtigerklärung (F.),
Stornierung (F.), Storno (N.)
ακύρωση (F.) γάμου [akýrose gámu]
Eheaufhebung (F.)
ακύρωση (F.) της πτώχευσης [akýrose tes
ptócheuses] Insolvenzanfechtung (F.)
ακυρωσία (F.) [akyrosía] Anfechtbarkeit (F.)
ακυρώσιμος [akyrósimos] anfechtbar
ακυρωτικός [akyrotikós] kassatorisch
αλαζονεία (F.) [alazoneía] Berühmung (F.)
αλαζονεύομαι [alazoneúomai] berühmen
αλάθητο (N.) [alátheto] Infallibilität (F.)
Αλβανία (F.) [Albanía] Albanien (N.)
αλήθεια (F.) [alétheia] Wahrheit (F.)
αληθής [alethés] richtig, wahr
αληθινός [alethinós] wahr
αλήτης (M.) [alétes] Landstreicher (M.)
αλήτισσα (F.) [alétissa] Landstreicherin (F.)
αλιεία (F.) [alieía] Fischerei (F.)
αλίευμα (N.) [alíeuma] Fang (M.)
αλιεύς (M.) [alieús] Fischer (M.)
αλιευτικό επίδομα (N.) [alieutikó epídoma]
Fangprämie (F.)
αλιεύω [alieúo] fischen
αλκοόλη (F.) [alkoóle] Alkohol (M.)
αλκοολισμός (M.) [alkoolismós] Trunksucht
(F.)
αλλαγή (F.) [allagé] Änderung (F.), Tausch
(M.), Veränderung (F.), Wandel (M.),
Wandlung (F.), Wechsel (M.)
αλλαγή (F.) κόμματος [allagé kómmatos]
Parteiwechsel (M.)
αλλαγή (F.) ονόματος [allagé onómatos]
Namensänderung (F.)
αλλαγή (F.) σειράς [allagé seirás] Rangänderung
(F.)
αλλαγή (F.) τάξης [allagé táxes] Rangänderung
(F.)
αλλαγή (F.) της νομικής άποψης [allagé
tes nomikés ápopses] Änderung (F.) des
rechtlichen Gesichtspunktes
αλλαγή (F.) του σκοπού [allagé tu skopú]
Zweckentfremdung (F.)
αλλάζω [allázo] abändern, ändern, tauschen,
verändern, wechseln
αλλάζω ταχύτητα [allázo tachýteta] schalten
αλληλέγγυα ευθύνη (F.) [alleléngya euthýne]
Solidarhaftung (F.)
αλληλεγγύη (F.) [allelengýe] Solidarität (F.)
αλληλέγγυος [alleléngyos] solidarisch
αλληλεπενέργεια (F.) [allelepenérgeia] Interaktion
(F.)
αλληλογραφία (F.) [allelographía] Korrespondenz
(F.), Post (F.)
αλληλογραφώ [allelographó] korrespondieren
αλληλοδιάδοχος [allelodiádochos] sukzessiv
αλληλόχρεος λογαριασμός (M.) [allelóchreos
logariasmós] Kontokorrent (N.)
αλλιώς [alliós] alias
άλλ ο δίκαιο 242
άλλο δίκαιο (N.) [állo díkaio] sonstiges
Recht (N.)
αλλοδαπή (F.) [allodapé] Ausländerin (F.),
Fremde (F.) (2)
αλλοδαπή (F.) χωρίς ιθαγένεια [allodapé
chorís ithagéneia] heimatlose Ausländerin (F.)
αλλοδαπός (M.) [allodapós] Ausländer
(M.), Fremder (M.)
αλλοδαπός (M.) χωρίς ιθαγένεια [allodapós
chorís ithagéneia] heimatloser Ausländer
(M.)
αλλοδαπός [allodapós] ausländisch, fremd
άλλοθι (N.) [állothi] Alibi (N.)
αλλοιώνω [alloióno] verfälschen
αλλοίωση (F.) [alloíose] Verfälschung (F.)
άλλος [állos] andere, sonstig
αλλοτρίωση (F.) του σκοπού [allotríose tu
skopú] Zweckentfremdung (F.)
άλμα (N.) [álma] Sprung (M.)
αλυσίδα (F.) [alysída] Kette (F.)
αλυσιδωτή σχέση (F.) εργασίας [alysidoté
schése ergasías] Kettenarbeitsverhältnis (N.)
αλφαβητικό ευρετήριο (N.) [alphabetikó
euretério] Index (M.)
αλώβητος [alóbetos] heil
αμάθεια (F.) [amátheia] Unwissenheit (F.)
αμαθής [amathés] unwissend
αμαρτάνω [amartáno] sündigen
αμάρτημα (N.) [amártema] Missetat (F.),
Sünde (F.)
αμάχητος [amáchetos] unwiderlegbar
άμβλυνση (F.) [ámblynse] Milderung (F.)
αμβλύνω [amblýno] mildern
άμβλωση (F.) [ámblose] Abtreibung (F.)
Αμβούργο (N.) [Ambúrgo] Hamburg (N.)
άμβωνας (Μ.) [ámbonas] Kanzel (F.)
αμείβω [ameíbo] honorieren, vergüten
αμέλεια (F.) [améleia] Fahrlässigkeit (F.),
Nachlässigkeit (F.)
αμελής [amelés] fahrlässig, nachlässig
αμελλητί [amelletí] unverzüglich
άμεμπτος [ámemptos] unbescholten
Αμερική (F.) [Ameriké] Amerika (N.)
αμερόληπτος [ameróleptos] unparteiisch,
unparteilich, unvoreingenommen
αμεροληψία (F.) [amerolepsía] Unparteilichkeit
(F.), Unvoreingenommenheit (F.)
άμεση αγορά (F.) [ámese agorá] Direkterwerb
(M.)
άμεση αντιπροσώπευση (F.) [ámese
antiprosópeuse] direkte Stellvertretung (F.),
unmittelbare Stellvertretung (F.)
άμεση απόκτηση (F.) [ámese apóktese]
Direkterwerb (M.)
άμεση βία (F.) [ámese bía] unmittelbarer
Zwang (M.)
άμεση δίωξη [ámese díoxe] sofortige Verfolgung
(F.)
άμεση δράση (F.) [ámese dráse] Bereitschaftspolizei
(F.)
άμεση εκλογή (F.) [ámese eklogé] Direktwahl
(F.), unmittelbare Wahl (F.)
άμεση εντολή (F.) [ámese entolé] Direktmandat
(N.)
άμεση ζημία (F.) [ámese zemía] unmittelbarer
Schaden (M.)
άμεση κτήση (F.) [ámese ktése] Direkterwerb
(M.)
άμεση μίσθωση (F.) [ámese místhose]
Produzentenleasing (N.)
άμεση μυστική ψηφοφορία (F.) [ámese
mystiké psephophoría] Urabstimmung (F.)
άμεση νομική πλάνη (F.) [ámese nomiké
pláne] direkter Verbotsirrtum (M.)
άμεση προσφυγή (F.) [ámese prosphygé]
sofortige Beschwerde (F.)
άμεσος [ámesos] direkt, sofortig, umgehend,
unmittelbar, unmittelbar bevorstehend
άμεσος δόλος (M.) [ámesos dólos] direkter
Vorsatz (M.), dolus (M.) directus (lat.)
(direkter Vorsatz)
άμεσος φόρος (M.) [ámesos phóros] direkte
Steuer (F.)
αμεσότητα (F.) [amesóteta] Unmittelbarkeit
(F.)
αμέσως [amésos] sofort
αμετάθετο (N.) [ametátheto] Unversetzbarkeit
(F.)
αμετάθετος [ametáthetos] unversetzbar
αμετάκλητο (Ν.) [ametákleto] Unwiderruflichkeit
(F.)
αμετάκλητος [ametákletos] unwiderruflich
αμίλητος [amíletos] stumm
άμισθη πρόξενος (F.) [ámisthe próxenos]
Wahlkonsulin (F.)
άμισθος πρόξενος (M.) [ámisthos próxenos]
Wahlkonsul (M.)
αμνημόνευτη παραγραφή (F.) [amnemóneute
paragraphé] unvordenkliche Verjährung
(F.)
αμνημόνευτος [amnemóneutos] unvordenklich
243 αναγκαίο για την συναλλαγή
αμνηστεύω [amnesteúo] amnestieren
αμνηστία (F.) [amnestía] Amnestie (F.)
αμοιβαία διαθήκη (F.) [amoibaía diathéke]
gegenseitiges Testament (N.), korrespektives
Testament (N.), reziprokes Testament
(N.), wechselbezügliches Testament (N.)
αμοιβαία έκδοση (F.) συναλλαγματικών
ευκολίας [amoibaía ékdose synallagmatikón
eukolías] Wechselreiterei (F.)
αμοιβαία υπόσχεση (F.) [amoibaía ypóschese]
Gegenversprechen (N.) (Gegenversprechen
im angloamerikanischen Recht)
αμοιβαίο κεφάλαιο (N.) [amoibaío kephálaio]
Investmentfonds (M.)
αμοιβαίος [amoibaíos] gegenseitig, korrespektiv,
reziprok, wechselbezüglich
αμοιβαιότητα (F.) [amoibaióteta] Gegenseitigkeit
(F.), Reziprozität (F.)
αμοιβαίως [amoibaíos] reziprok, wechselbezüglich
αμοιβή (F.) [amoibé] Arbeitsentgelt (N.),
Arbeitslohn (M.), Entgelt (N.), Honorar
(N.), Lohn (M.), Vergütung (F.)
αμοιβή (F.) δικηγόρου για τη συζήτηση
της υπόθεσης [amoibé dikegóru gia te
syzétese tes ypótheses] Verhandlungsgebühr
(F.)
αμοιβή (F.) εργολάβου [amoibé ergolábu]
Werklohn (M.)
αμοιβή (F.) με βάση το χρόνο εργασίας
[amoibé me báse to chróno ergasías]
Zeitlohn (M.)
αμοιβή (F.) σε είδος [amoibé se eídos]
Deputat (N.)
αμοιβή (F.) του θαλάσσιου διασώστη [amoibé
tu thalássiu diasóste] Bergelohn (M.)
αμόκ (N.) [amók] Amok (M.)
αμόρφωτος [amórphotos] unwissend
αμπελουργός (F.) [ampelurgós] Winzerin (F.)
αμπελουργός (M.) [ampelurgós] Winzer (M.)
‘Αμστερνταμ (N.) [‘Amsterntam] Amsterdam
(N.)
άμυνα (F.) [ámyna] Abwehr (F.), Notwehr
(F.), Verteidigung (F.), Wehr (F.)
αμύνομαι [amýnomai] abwehren, wehren
(sich wehren)
αμυντική κατάσταση (F.) ανάγκης [amyntiké
katástase anánkes] defensiver
Notstand (M.)
αμυντικός [amyntikós] defensiv
αμφιβάλλω [amphibállo] bedenken
αμφιβολία (F.) [amphibolía] Zweifel (M.)
αμφίβολος [amphíbolos] zweifelhaft
αμφισβητούμενη δικαιοδοσία (F.) [amphisbetúmene
dikaiodosía] streitige Gerichtsbarkeit
(F.)
αμφισβητούμενος [amphisbetúmenos] streitig
αμφισβητώ [amphisbetó] abstreiten, bestreiten
αμφοτεροβαρής [amphoterobarés] gegenseitig,
synallagmatisch
αμφοτεροβαρής σύμβαση (F.) [amphoterobarés
sýmbase] gegenseitiger Vertrag
(M.), Synallagma (N.)
αναβάλλω [anabállo] aufschieben, aussetzen,
verschieben, vertagen
αναβλητική αίρεση (F.) [anabletiké aírese]
aufschiebende Bedingung (F.), Suspensivbedingung
(F.)
αναβλητική ένσταση (F.) [anabletiké
énstase] dilatorische Einrede (F.)
αναβλητικός [anabletikós] aufschiebend,
dilatorisch, suspensiv
αναβλύζω [anablýzo] springen
αναβολή (F.) [anabolé] Aussetzung (F.),
Nachsicht (F.), Verschiebung (F.), Vertagung
(F.)
αναβολή (F.) εκτέλεσης της ποινής
[anabolé ektéleses tes poinés] Aufschub der
Strafvollstreckung (M.)
αναγγελία (F.) [anangelía] Ankündigung
(F.), Anmeldung (F.), Avis (M.)
αναγγελία (F.) χρεωστικής εγγραφής [anangelía
chreostikés engraphés] Lastschriftanzeige
(F.)
αναγγέλλω [anangéllo] ankündigen, anmelden,
melden, verkünden
αναγέλλω [anagéllo] avisieren
αναγκάζω [anankázo] zwingen
αναγκαία δαπάνη (F.) [anankaía dapáne]
notwendige Verwendung (F.)
αναγκαία δίοδος (F.) [anankaía díodos]
Notweg (M.)
αναγκαία κληρονόμος (F.) [anankaía
kleronómos] Noterbin (F.)
αναγκαία ομοδικία (F.) [anankaía omodikía]
notwendige Streitgenossenschaft (F.)
αναγκαίο (N.) [anankaío] Erforderlichkeit (F.)
αναγκαίο για την κυκλοφορία [anankaío
gia ten kyklophoría] verkehrserforderlich
αναγκαίο για την συναλλαγή [anankaío
gia ten synallagé] verkehrserforderlich
ανα γκαίος 244
αναγκαίος [anankaíos] erforderlich, nötig,
notwendig
αναγκαίος κληρονόμος (M.) [anankaíos
kleronómos] Noterbe (M.)
αναγκαιότητα (F.) [anankaióteta] Erforderlichkeit
(F.), Notwendigkeit (F.)
αναγκαστική διαχείριση (F.) [anankastiké
diacheírise] Zwangsverwaltung (F.)
αναγκαστική διαχειρίστρια (F.) [anankastiké
diacheirístria] Zwangsverwalterin (F.)
αναγκαστική εκτέλεση (F.) [anankastiké
ektélese] Zwangsvollstreckung (F.)
αναγκαστική εκτέλεση (F.) επί της κι-
νητής περιουσίας [anankastiké ektélese epí
tes kinetés periusías] Mobiliarzwangsvollstreckung
(F.)
αναγκαστική εκτέλεση (F.) σε ακίνητα
[anankastiké ektélese se akíneta] Immobiliarzwangsvollstreckung
(F.)
αναγκαστική έξωση (F.) [anankastiké éxose]
Zwangsräumung (F.)
αναγκαστική κατάσχεση (F.) ακινήτου
[anankastiké katáschese akinétu] Zwangshypothek
(F.)
αναγκαστική κράτηση (F.) [anankastiké
krátese] Beugehaft (F.)
αναγκαστική προθεσμία (F.) [anankastiké
prothesmía] Notfrist (F.)
αναγκαστικό διάταγμα (N.) [anankastikó
diátagma] Notverordnung (F.)
αναγκαστικό δίκαιο (N.) [anankastikó
díkaio] zwingendes Recht (N.)
αναγκαστικός [anankastikós] unabdingbar,
zwingend
αναγκαστικός διαχειριστής (M.) [anankastikós
diacheiristés] Zwangsverwalter (M.)
αναγκαστικός πλειστηριασμός (M.) [anankastikós
pleisteriasmós] Zwangsversteigerung
(F.)
αναγκαστικός πτωχευτικός συμβιβασμός
(M.) [anankastikós ptocheutikós symbibasmós]
Insolvenzplan (M.), Zwangsvergleich (M.)
ανάγκη (F.) [anánke] Anforderung (F.), Bedarf
(M.), Bedürfnis (N.), Bedürftigkeit (F.),
Not (F.), Notfall (M.), Notwendigkeit (F.)
ανάγκη (F.) αποδοχής [anánke apodochés]
Empfangsbedürftigkeit (F.)
ανάγκη (F.) παροχής έννομης προστασίας
[anánke parochés énnomes prostasías]
Rechtsschutzbedürfnis (N.)
ανάγκη (F.) της ειδικότητας [anánke tes
eidikótetas] Bestimmtheitserfordernis (N.)
αναγνωρίζω [anagnorízo] anerkennen,
bekennen, erkennen, feststellen
αναγνώριση (F.) [anagnórise] Anerkenntnis
(N.), Anerkennung (F.), Aufklärung (F.),
Feststellung (F.)
αναγνώριση (F.) τέκνου [anagnórise téknu]
Ehelicherklärung (F.), Ehelichkeitserklärung
(F.)
αναγνώριση (F.) της πατρότητας [anagnórise
tes patrótetas] Vaterschaftsanerkenntnis
(N.), Vaterschaftsanerkennung (F.),
Vaterschaftsfeststellung (F.)
αναγνωρισμένο σωματείο (N.) [anagnorisméno
somateío] e. V. (M.) (eingetragener
Verein), eingetragener Verein (M.)
αναγνωρισμένος συνεταιρισμός (M.)
[anagnorisménos synetairismós] eingetragene
Genossenschaft (F.)
αναγνωριστική αγωγή (F.) [anagnoristiké
agogé] Feststellungsklage (F.)
αναγνωριστική απόφαση (F.) [anagnoristiké
apóphase] Feststellungsurteil (N.)
ανάγνωση (F.) [anágnose] Lesung (F.),
Verlesung (F.)
ανάγνωση (F.) μεγαλόφωνα [anágnose
megalóphona] Vorlesung (F.)
ανάγνωση (F.) του κατηγορητηρίου [anágnose
tu kategoreteríu] Anklageverlesung
(F.) (Anklageverlesung in Großbritannien)
αναγωγή (F.) [anagogé] Regress (M.),
Rückgriff (M.)
αναδασμός (M.) [anadasmós] Umlegung (F.)
αναδεικνύω [anadeiknýo] nominieren
ανάδειξη (F.) [anádeixe] Nominierung (F.)
αναδέχομαι [anadéchomai] übernehmen
αναδιατύπωση (F.) [anadiatýpose] Neuformulierung
(F.)
αναδοχή (F.) υποθηκικού χρέους [anadoché
ypothekikú chréus] Hypothekenübernahme
(F.)
αναδοχή (F.) χρέους [anadoché chréus]
Schuldübernahme (F.)
ανάδοχος (F.) [anádochos] Konzessionärin
(F.), Patin (F.), Trägerin (F.)
ανάδοχος (M.) [anádochos] Konzessionär
(M.), Pate (M.), Träger (M.)
αναδρομική ασφάλιση (F.) [anadromiké
asphálise] Nachversicherung (F.)
αναδρομική ισχύς (F.) [anadromiké ischýs]
Rückwirkung (F.)
245 αναλήθεια
αναδρομικός [anadromikós] rückwirkend
αναδρομικότητα (F.) [anadromikóteta]
Rückwirkung (F.)
αναδρομικώς [anadromikós] rückwirkend
αναζήτηση (F.) [anazétese] Fahndung (F.)
αναζητώ [anazetó] fahnden, suchen
αναζωπυρώνω [anazopyróno] anregen
αναζωπύρωση (F.) [anazopýrose] Anregung
(F.)
ανάθεμα (N.) [anáthema] Anathema (N.)
ανάθεση (F.) [anáthese] Beauftragung (F.),
Vergebung (F.)
αναθέτω [anathéto] anvertrauen, beauftragen,
überantworten, vergeben (V.)
αναθέτω κάτι σε κάποιον [anathéto káti se
kápoion] auftragen
αναθεώρηση (F.) [anatheórese] Revision (F.)
αναθεώρηση (F.) του Συντάγματος [anatheórese
tu Syntágmatos] Verfassungsänderung
(F.)
αναθεωρώ [anatheoró] abändern, revidieren
αναιρεσείουσα (F.) [anaireseíusa] Revisionsklägerin
(F.)
αναιρεσείων (M.) [anaireseíon] Revisionskläger
(M.)
αναίρεση (F.) [anaírese] Kassation (F.),
Revision (F.)
αναίρεση (F.) κατά παρέκβαση του
δεύτερου βαθμού [anaírese katá parékbase
tu deúteru bathmú] Sprungrevision (F.)
αναιρεσίβλητη (F.) [anairesíblete] Revisionsbeklagte
(F.)
αναιρεσίβλητος (M.) [anairesíbletos] Revisionsbeklagter
(M.)
αναιρετικό δικαστήριο (N.) [anairetikó
dikastério] Revisionsgericht (N.)
αναιρετικός [anairetikós] kassatorisch
αναιτιολόγητος [anaitiológetos] unbegründet
αναίτιος [anaítios] schuldlos
ανακαινίζω [anakainízo] instandsetzen
ανακαίνιση (F.) [anakaínise] Instandsetzung
(F.)
ανακάλυψη (F.) [anakálypse] Entdeckung
ανακαλώ [anakaló] abberufen, abrufen,
entziehen, widerrufen (V.), zurückziehen
ανακεφαλαιώνω [anakephalaióno] zusammenfassen
ανακήρυξη (F.) [anakéryxe] Verkündung (F.)
ανάκληση (F.) [anáklese] Abberufung (F.),
Abruf (M.), Entziehung (F.), Rücknahme
(F.), Rückruf (M.), Widerruf (M.)
ανάκληση (F.) της ενέργειας [anáklese tes
enérgeias] Energieentziehung (F.)
ανακλητήριο σάλπισμα (N.) [anakletério
sálpisma] Zapfenstreich (M.)
ανακλητός [anakletós] widerruflich
ανακοινώνω [anakoinóno] ankündigen,
berichten, bescheiden (V.), melden, mitteilen,
verlautbaren, vortragen
ανακοίνωση (F.) [anakoínose] Ankündigung
(F.), Mitteilung (F.), Verkündung
(F.), Verlautbarung (F.), Vortrag (M.)
ανακοίνωση (F.) δίκης [anakoínose díkes]
Streitverkündung (F.)
ανακοίνωση (F.) δικογραφίας [anakoínose
dikographías] Aktenvortrag (M.)
ανακοπή (F.) [anakopé] Einspruch (M.),
Erinnerung (F.), Widerspruch (M.), Widerspruchsklage
(F.)
ανακοπή (F.) τρίτου [anakopé trítu] Drittwiderspruchsklage
(F.), Interventionsklage (F.)
ανακουφίζω [anakuphízo] entlasten
ανακούφιση (F.) [anakúphise] Entlastung (F.)
ανακρίβεια (F.) [anakríbeia] Unrichtigkeit (F.)
ανακριβής [anakribés] falsch, nachlässig,
unrichtig
ανακρίνω [anakríno] befragen, inquirieren,
verhören, vernehmen
ανάκριση (F.) [anákrise] Inquisition (F.),
Untersuchung (F.), Verhör (N.), Vernehmung
(F.)
ανακριτής (M.) [anakrités] Untersuchungsrichter
(M.)
ανακριτική δίκη (F.) [anakritiké díke]
Inquisitionsprozess (M.)
ανακρίτρια (F.) [anakrítria] Untersuchungsrichterin
(F.)
ανακτορικός σύμβουλος (M.) [anaktorikós
sýmbulos] Hofrat (M.)
ανάκτορο (N.) [anáktoro] Palast (M.)
ανακωχή (F.) [anakoché] Waffenstillstand
(M.)
αναλαμβάνω [analambáno] eingehen, entnehmen,
übernehmen
αναλαμβάνω ευθύνη άλλου [analambáno
euthýne állu] interzedieren
αναλαμβάνω υπηρεσία [analambáno yperesía]
verdingen
αναλαμβάνω χρήματα από λογαριασμό
κατάθεσης [analambáno chrémata apó
logariasmó katátheses] abheben
αναλήθεια (F.) [analétheia] Unwahrheit (F.)
ανα ληθής 246
αναληθής [analethés] unwahr
ανάληψη (F.) [análepse] Abhebung (F.),
Eingehung (F.), Übernahme (F.)
ανάληψη (F.) εκπλήρωσης [análepse
ekpléroses] Erfüllungsübernahme (F.)
ανάληψη (F.) ευθύνης άλλου [análepse
euthýnes állu] Interzession (F.)
ανάληψη (F.) ευθύνης από εγγυητή ως
αυτοφειλέτης [análepse euthýnes apó engyeté
os autopheilétes] selbstschuldnerische
Bürgschaft (F.)
ανάληψη (F.) κινδύνου [análepse kindýnu]
Gefahrtragung (F.), Risikoübernahme (F.)
ανάληψη (F.) περιουσίας [análepse periusías]
Vermögensübernahme (F.)
ανάληψη (F.) της ιδιότητας του ανα-
δόχου [análepse tes idiótetas tu anadóchu]
Patenschaft (F.)
ανάληψη (F.) της σύμβασης [análepse tes
sýmbases] Vertragsübernahme (F.)
ανάληψη (F.) υπηρεσίας [análepse
yperesías] Einstand (M.)
αναλογία (F.) [analogía] Analogie (F.),
Proportion (F.), Quote (F.), Satz (M.),
Verhältnis (N.)
αναλογία (F.) δικαίου [analogía dikaíu]
Rechtsanalogie (F.)
αναλογική εκλογή (F.) [analogiké eklogé]
Listenwahl (F.), Proporz (M.), Verhältniswahl
(F.)
αναλογική εφαρμογή (F.) νόμου [analogiké
epharmogé nómu] Gesetzesanalogie (F.)
αναλογικός [analogikós] proportional,
verhältnismäßig
αναλογικότητα (F.) [analogikóteta] Verhältnismäßigkeit
(F.)
αναλογικώς [analogikós] anteilig
ανάλογος [análogos] analog (Adj.),
verhältnismäßig
ανάλογος του μισθωτού [análogos tu
misthotú] arbeitnehmerähnlich
αναλόγως [analógos] analog (Adv.)
ανάλυση (F.) DNA [anályse DNA] DNAAnalyse
(F.)
ανάλυση (F.) λογαριασμού κερδών και
ζημιών [anályse logariasmú kerdón kai zemión]
Gewinnrechnung und Verlustrechnung
(F.)
αναλύω [analýo] erörtern
αναλώνω [analóno] aufbrauchen, verbrauchen
ανάλωση (F.) [análose] Verbrauch (M.)
αναλώσιμος [analósimos] verbrauchbar
αναλωτής (M.) [analotés] Verbraucher (M.)
αναλωτό πράγμα (N.) [analotó prágma]
verbrauchbare Sache (F.)
αναλωτός [analotós] verbrauchbar
αναλώτρια (F.) [analótria] Verbraucherin (F.)
αναμειγνύω [anameignýo] mischen
αναμιγνύομαι [anamignýomai] eingreifen,
einmischen
αναμιγνύω [anamignýo] vermengen, vermischen
ανάμικτος [anámiktos] gemischt
ανάμιξη (F.) [anámixe] Eingriff (M.),
Einmischung (F.), Vermengung (F.)
ανάμνηση (F.) [anámnese] Erinnerung (F.)
αναμονή (F.) [anamoné] Karenz (F.)
αναμορφωτικό μέτρο (N.) [anamorphotikó
métro] Erziehungsmaßregel (F.)
ανανεώνω [ananeóno] prolongieren
ανανέωση (F.) [ananéose] Novation (F.),
Prolongation (F.)
ανανέωση (F.) χρέους [ananéose chréus]
Schuldumschaffung (F.)
αναντικατάστατο πράγμα (N.) [anantikatástato
prágma] unvertretbare Sache (F.)
αναντικατάστατος [anantikatástatos] unvertretbar
αναξιοπιστία (F.) [anaxiopistía] Unzuverlässigkeit
(F.)
αναξιόπιστος [anaxiópistos] unzuverlässig
αναξιοπρέπεια (F.) [anaxioprépeia] Unwürdigkeit
(F.)
αναξιοπρεπής [anaxioprepés] unwürdig
ανάξιος [anáxios] unwürdig
ανάξιος να κληρονομήσει [anáxios na
kleronomései] erbunwürdig
αναξιότητα (F.) [anaxióteta] Unwürdigkeit
(F.)
αναξιόχρεος [anaxióchreos] insolvent, zahlungsunfähig
αναπαλλοτρίωτο (N.) [anapallotríoto] Unabdingbarkeit
(F.)
αναπαλλοτρίωτο (Ν.) [anapallotríoto] Unveräußerlichkeit
(F.)
αναπαλλοτρίωτος [anapallotríotos] unabdingbar,
unveräußerlich
αναπαράγω [anaparágo] vervielfältigen
αναπαραγωγή (F.) [anaparagogé] Vervielfältigung
(F.)
αναπαραπομπή (F.) [anaparapompé] Ren247
αναστροφή
voi (M.), Rückverweisung (F.), Zurückverweisung
(F.)
ανάπαυλα (F.) [anápaula] Pause (F.)
αναπαύομαι [anapaúomai] ruhen
ανάπαυση (F.) [anápause] Ruhe (F.)
αναπέμπω [anapémpo] zurückverweisen
ανάπηρη (F.) [anápere] Behinderte (F.),
Invalidin (F.)
αναπηρία (F.) [anapería] Behinderung (F.),
Gebrechlichkeit (F.), Invalidität (F.)
ανάπηρος (M.) [anáperos] Behinderter
(M.), Invalide (M.)
ανάπηρος [anáperos] behindert
αναπληρώ [anapleró] ersetzen
αναπληρωματικός [anapleromatikós] stellvertretend
αναπλήρωση (F.) [anaplérose] Ersetzung
(F.), Stellvertretung (F.)
αναπληρωτής (M.) [anaplerotés] Stellvertreter
(M.)
αναπληρωτής (M.) του αυτοκράτορα στο
γερμανικό Ράϊχ [anaplerotés tu autokrátora
sto germanikó Ráïch] Reichsverweser (M.)
αναπληρωτής διευθυντής (M.) σχολείου
[anaplerotés dieuthyntés scholeíu] Konrektor
(M.)
αναπληρωτής Καγκελάριος (M.) [anaplerotés
Kankelários] Vizekanzler (M.)
αναπληρώτρια (F.) [anaplerótria] Stellvertreterin
(F.)
αναπληρώτρια (F.) του αυτοκράτορα στο
γερμανικό Ράϊχ [anaplerótria tu autokrátora
sto germanikó Ráïch] Reichsverweserin
(F.)
αναπληρώτρια διευθύντρια (F.) σχολείου
[anaplerótria dieuthýntria scholeíu] Konrektorin
(F.)
αναπληρώτρια Καγκελάριος (F.) [anaplerótria
Kankelários] Vizekanzlerin (F.)
αναπόκρουστος [anapókrustos] unwiderlegbar
αναπότρεπτο συμβάν (N.) [anapótrepto
symbán] unabwendbares Ereignis (N.)
αναπότρεπτος [anapótreptos] unabwendbar
αναπόφευκτο (N.) [anapópheukto] Unvermeidbarkeit
(F.)
αναπόφευκτος [anapópheuktos] unvermeidbar,
unvermeidlich
αναπροεξόφληση (F.) [anaproexóphlese]
Rediskont (F.), Rediskontierung (F.)
αναπροεξοφλώ [anaproexophló] rediskontieren
αναπροσαρμογή (F.) [anaprosarmogé] Anpassung
(F.)
αναπτύξεις (F.Pl.) επί της ουσίας [anaptýxeis
(F.Pl.) epí tes usías] Sachvortrag (M.)
ανάπτυξη (F.) [anáptyxe] Entfaltung (F.),
Entwicklung (F.), Progression (F.)
ανάπτυξη (F.) της πολεοδομίας [anáptyxe
tes poleodomías] Städtebauförderung (F.)
αναπτύσσομαι [anaptýssomai] entfalten
αναπτύσσω [anaptýsso] entwickeln
αναρμόδιος [anarmódios] inkompetent,
unzuständig
αναρμοδιότητα (F.) [anarmodióteta] Unzuständigkeit
(F.)
ανάρρωση (F.) [anárrose] Konvaleszenz (F.)
αναρτώ [anartó] anhängen, anschlagen
αναρχία (F.) [anarchía] Anarchie (F.)
αναρχική (F.) [anarchiké] Anarchistin (F.)
αναρχικός (M.) [anarchikós] Anarchist (M.)
αναρχικός [anarchikós] anarchisch
άναρχος [ánarchos] anarchisch
ανασκευάζω [anaskeuázo] widerlegen
ανασκευάσιμος [anaskeuásimos] widerlegbar,
widerleglich
ανασταλτική ενέργεια (F.) [anastaltiké
enérgeia] aufschiebende Wirkung (F.)
ανασταλτικό αποτέλεσμα (N.) [anastaltikó
apotélesma] Suspensiveffekt (M.)
ανασταλτικός [anastaltikós] aufschiebend,
suspensiv
αναστέλλω [anastéllo] aussetzen, einstellen,
hemmen, sistieren, suspendieren
ανάστημα (Ν.) [anástema] Größe (F.)
αναστολή (F.) [anastolé] Aussetzung (F.),
Einstellung (F.), Hemmung (F.), Ruhen
(N.), Sistierung (F.), Suspendierung (F.),
Suspension (F.)
αναστολή (F.) δίωξης [anastolé díoxes]
Moratorium (N.)
αναστολή (F.) εκτέλεσης ποινής [anastolé
ektéleses poinés] Strafaufschub (M.)
αναστολή (F.) κάποιας ενέργειας [anastolé
kápoias enérgeias] Moratorium (N.)
αναστολή (F.) πληρωμών [anastolé
pleromón] Zahlungseinstellung (F.)
αναστολή (F.) της ποινής [anastolé tes
poinés] Strafaussetzung (F.)
αναστολή (F.) υπό όρο [anastolé ypó óro]
Bewährung (F.)
αναστροφή (F.) [anastrophé] Wandlung (F.)
ανα στροφή 248
αναστροφή (F.) νομής [anastrophé només]
Besitzkehr (F.)
ανασφάλεια (F.) δικαίου [anaspháleia dikaíu]
Rechtsunsicherheit (F.)
ανατίμηση (F.) [anatímese] Aufwertung
(F.), Hausse (F.)
ανατιμώ [anatimó] aufwerten
ανατινάζω [anatinázo] sprengen
ανατοκισμός (M.) [anatokismós] Anatozismus
(M.)
ανατολή (F.) [anatolé] Osten (M.)
ανατολική ζώνη (F.) [anatoliké zóne]
Ostzone (F.)
ανατολική περιοχή (F.) [anatoliké perioché]
Ostgebiet (N.)
ανατρεπτική ένσταση (F.) [anatreptiké
énstase] peremptorische Einrede (F.)
ανατρεπτικός [anatreptikós] peremptorisch,
subversiv
ανατρέπω [anatrépo] umstürzen, widerlegen
ανατρέφω [anatrépho] erziehen
ανατρέχω σε βιβλίο [anatrécho se biblío]
nachschlagen
ανατρέψιμος [anatrépsimos] widerlegbar,
widerleglich
ανατροπή (F.) [anatropé] Wegfall (M.)
ανατροπή (F.) του δικαιοπρακτικού θε-
μελίου [anatropé tu dikaiopraktikú themelíu]
Wegfall (M.) der Geschäftsgrundlage
ανατροπή (F.) του πλουτισμού [anatropé
tu plutismú] Wegfall (M.) der Bereicherung
(F.)
ανατροφή (F.) [anatrophé] Erziehung (F.),
Zucht (F.)
ανατροφή (F.) των παιδιών [anatrophé ton
paidión] Kindererziehung (F.)
αναφέρομαι [anaphéromai] berufen (V.),
hinweisen
αναφορά (F.) [anaphorá] Bezug (M.),
Eingabe (F.), Hinweis (M.), Rapport (M.)
αναφορά (F.) παραπόνων [anaphorá
parapónon] Petition (F.)
αναφορικά με το έντιμο της δημοσιο-
ποίησης [anaphoriká me to éntimo tes
demosiopoíeses] verlagsrechtlich
αναφορική αξίωση (F.) [anaphoriké axíose]
petitorischer Anspruch (M.)
αναφορικός [anaphorikós] petitorisch
αναχαιτίζω [anachaitízo] hemmen
αναχαίτιση (F.) [anachaítise] Hemmung (F.)
ανάχωμα (N.) [anáchoma] Deich (M.)
ανδρείκελο (N.) [andreíkelo] Strohmann (M.)
ανεβάζω [anebázo] anheben
ανεβαίνω [anebaíno] steigen
ανέγγυα πίστωση (F.) [anéngya pístose]
Personalkredit (M.)
ανέγερση (F.) κατοικιών [anégerse katoikión]
Wohnungsbau (M.)
ανέγκλητος [anénkletos] unbescholten
ανέκαθεν [anékathen] Jahr und Tag
ανέκκλητο (Ν.) [anékkleto] Unwiderruflichkeit
(F.)
ανέκκλητος [anékkletos] unwiderruflich
ανεκτός [anektós] zumutbar
ανελέητη συμπεριφορά (F.) [aneléete
symperiphorá] Rücksichtslosigkeit (F.)
ανελέητος [aneléetos] rücksichtslos
ανενεργό (N.) [anenergó] Unwirksamkeit (F.)
ανενεργός [anenergós] unwirksam
ανεντιμότητα (F.) [anentimóteta] Falschheit
(F.)
ανεξαρτησία (F.) [anexartesía] Unabhängigkeit
(F.)
ανεξαρτησία (F.) κράτους [anexartesía
krátus] Souveränität (F.)
ανεξάρτητη (F.) [anexártete] Selbstständige
(F.)
ανεξάρτητος (M.) [anexártetos] Selbstständiger
(M.)
ανεξάρτητος [anexártetos] selbstständig,
unabhängig
ανεξαρτήτως [anexartétos] unabhängig
ανεξέλεγκτος [anexélenktos] unwiderleglich
ανέξοδος [anéxodos] frei, kostenlos
ανεπάρκεια (F.) [anepárkeia] Dürftigkeit (F.)
ανεπαρκής (F.) διανοητικά [aneparkés
dianoetiká] Idiotin (F.)
ανεπαρκής (M.) διανοητικά [aneparkés
dianoetiká] Idiot (M.)
ανεπαρκής [aneparkés] dürftig
ανεπαρκής ως προς την οδήγηση [aneparkés
os pros ten odégese] fahruntüchtig
ανεπίδεκτο (N.) αίρεσης [anepídekto
aíreses] Bedingungsfeindlichkeit (F.)
ανεπίδεκτος αίρεσης [anepídektos aíreses]
bedingungsfeindlich
ανεπιείκεια (F.) [anepieíkeia] Unbilligkeit (F.)
ανεπιεικής [anepieikés] unbillig
ανεπιθύμητο πρόσωπο (N.) [anepithýmeto
prósopo] persona (F.) ingrata (lat.) (unerwünschte
Person)
ανεπίσημα [anepísema] inoffiziell
249 ανικανότητα
ανεπίσημος [anepísemos] informell, inoffiziell
ανεπιτήδειος [anepitédeios] untauglich
ανεπίτρεπτο (N.) [anepítrepto] Unzulässigkeit
(F.)
ανεπίτρεπτο (N.) της άσκησης δικαιώ-
ματος [anepítrepto tes áskeses dikaiómatos]
Unzulässigkeit (F.) der Rechtsausübung
ανεπίτρεπτος [anepítreptos] unbefugt, unerlaubt,
unstatthaft, unzulässig
ανεπίτρεπτος όρος (M.) [anepítreptos óros]
condicio (F.) sine qua non (lat.) (Bedingung
ohne die nicht)
ανεπιφύλακτος [anepiphýlaktos] unbedingt,
vorbehaltlos
ανεπιφυλάκτως [anepiphyláktos] vorbehaltlos
άνεργη (F.) [ánerge] Arbeitslose (F.)
ανεργία (F.) [anergía] Arbeitslosigkeit (F.)
άνεργος (M.) [ánergos] Arbeitsloser (M.)
άνεργος [ánergos] arbeitslos, erwerbslos
ανέρχομαι [anérchomai] ansteigen
άνευ αντικειμένου [áneu antikeiménu]
gegenstandslos
άνευ δικαιώματος [áneu dikaiómatos]
nichtberechtigt
ανεύθυνο (N.) του βουλευτή [aneúthyno tu
buleuté] Indemnität (F.)
ανεύρεση (F.) [aneúrese] Fund (M.)
ανεφάρμοστος [anephármostos] unanwendbar
ανέχομαι [anéchomai] dulden, ertragen (V.),
tolerieren
ανήθικος [anéthikos] sittenwidrig, unsittlich
ανηθικότητα (F.) [anethikóteta] Unsittlichkeit
(F.)
ανήκω [anéko] angehören, gehören, obliegen,
zustehen
ανήκων [anékon] angehörig
ανήκων σε Ομόσπονδο Κρατίδιο [anékon
se Omóspondo Kratídio] landeseigen
ανήλικη (F.) [anélike] Jugendliche (F.)
ανήλικη εγκληματίας (F.) [anélike
enklematías] jugendliche Straftäterin (F.)
ανήλικος (M.) [anélikos] Jugendlicher (M.)
ανήλικος (M.) υπό επιτροπεία [anélikos
ypó epitropeía] Mündel (N.)
ανήλικος [anélikos] minderjährig, minorenn
ανήλικος εγκληματίας (M.) [anélikos
enklematías] jugendlicher Straftäter (M.)
ανηλικότητα (F.) [anelikóteta] Minderjährigkeit
(F.), Minorennität (F.)
ανηψιά (F.) [anepsiá] Nichte (F.)
ανθολόγηση (F.) [anthológese] Kompilation
(F.)
ανθρακωρύχος (F.) [anthrakorýchos] Knappin
(F.)
ανθρακωρύχος (M.) [anthrakorýchos]
Knappe (M.)
ανθρώπινη αξιοπρέπεια (F.) [anthrópine
axioprépeia] Menschenwürde (F.)
ανθρώπινος [anthrópinos] menschlich
ανθρωπίνως εφικτό (N.) [anthropínos
ephiktó] Zumutbarkeit (F.)
ανθρωποκτονία (F.) [anthropoktonía]
Mord (M.), Totschlag (M.)
άνθρωπος (Μ.) [ánthropos] Mensch (M.)
ανθυπολοχαγός (F.) [anthypolochagós]
Leutnantin (F.)
ανθυπολοχαγός (M.) [anthypolochagós]
Leutnant (M.)
ανιθαγένεια (F.) [anithagéneia] Staatenlosigkeit
(F.)
ανίκανος [aníkanos] gebrechlich, unfähig,
untauglich
ανίκανος βιοπορισμού [aníkanos bioporismú]
erwerbsunfähig
ανίκανος για δράση προς παραγωγή
έννομων αποτελεσμάτων [aníkanos gia
dráse pros paragogé énnomon apotelesmáton]
handlungsunfähig
ανίκανος δικαίου [aníkanos dikaíu] nichtrechtsfähig
ανίκανος καταλογισμού [aníkanos katalogismú]
schuldunfähig
ανίκανος να κληρονομήσει [aníkanos na
kleronomései] erbunfähig
ανίκανος να παρίσταται στο δικαστήριο
[aníkanos na parístatai sto dikastério]
prozessunfähig
ανίκανος προς εργασία [aníkanos pros
ergasía] arbeitsunfähig
ανίκανος προς κράτηση [aníkanos pros
krátese] haftunfähig
ανικανότητα (F.) [anikanóteta] Gebrechlichkeit
(F.), Unfähigkeit (F.)
ανικανότητα (F.) βιοπορισμού [anikanóteta
bioporismú] Erwerbsunfähigkeit (F.)
ανικανότητα (F.) για εργασία [anikanóteta
gia ergasía] Berufsunfähigkeit (F.)
ανικανότητα (F.) δράσης προς παραγωγή
έννομων αποτελεσμάτων [anikanóteta dráses
pros paragogé énnomon apotelesmáton]
ανι κανότητα 250
Handlungsunfähigkeit (F.)
ανικανότητα (F.) καταλογισμού [anikanóteta
katalogismú] Schuldunfähigkeit (F.)
ανικανότητα (F.) παράστασης στο δι-
καστήριο [anikanóteta parástases sto dikastério]
Prozessunfähigkeit (F.)
ανικανότητα (F.) προς εργασία [anikanóteta
pros ergasía] Arbeitsunfähigkeit (F.)
ανικανότητα (F.) προς κράτηση [anikanóteta
pros krátese] Haftunfähigkeit (F.)
ανίσχυρο (N.) [aníschyro] Ungültigkeit (F.),
Unwirksamkeit (F.)
ανίσχυρος [aníschyros] kraftlos, ungültig,
unwirksam
ανιχνευτής (M.) [anichneutés] Detektor (M.)
ανιχνευτής (M.) ψεύδους [anichneutés
pseúdus] Lügendetektor (M.)
άνοδος (F.) [ánodos] Anhebung (F.), Anstieg
(M.)
ανοησία (F.) [anoesía] Unfug (M.), Unverstand
(M.)
άνοιγμα (N.) [ánoigma] Eröffnung (F.),
Erschließung (F.)
άνοιγμα (N.) ενέγγυας πίστωσης [ánoigma
enéngyas pístoses] Akkreditierung (F.)
άνοιγμα (N.) πίστωσης έναντι εγγράφων
[ánoigma pístoses énanti engráphon]
Dokumentenakkreditiv (N.)
ανοίγω [anoígo] eröffnen, erschließen
ανοίγω ενέγγυα πίστωση υπέρ τρίτου [anoígo
enéngya pístose ypér trítu] akkreditieren
ανοικοδόμηση (F.) [anoikodómese] Bebauung
(F.)
ανοιχτός [anoichtós] offen
ανομία (F.) [anomía] Rechtlosigkeit (F.)
ανομιμοποίητος [anomimopoíetos] illegitim
άνομος [ánomos] ungesetzlich
ανοργάνωτη απεργία (F.) [anorgánote
apergía] wilder Streik (M.)
ανοσία (F.) [anosía] Immunität (F.)
ανοσιουργία (F.) [anosiurgía] Missetat (F.)
ανοχή (F.) [anoché] Duldung (F.), Nachsicht
(F.), Toleranz (F.)
ανοχή (F.) υφισταμένων [anoché yphistaménon]
Konnivenz (F.)
ανταγωγή (F.) [antagogé] Widerklage (F.)
ανταγωγική αξίωση (F.) [antagogiké axíose]
Gegenanspruch (M.)
ανταγωνίζομαι [antagonízomai] konkurrieren
ανταγωνισμός (M.) [antagonismós] Konkurrenz
(F.), Wettbewerb (M.)
ανταγωνισμός (M.) απόδοσης [antagonismós
apódoses] Leistungswettbewerb (M.)
ανταγωνισμός (M.) καλύτερης προσφο-
ράς [antagonismós kalýteres prosphorás]
Leistungswettbewerb (M.)
ανταγωνιστής (M.) [antagonistés] Konkurrent
(M.)
ανταγωνιστικός [antagonistikós] konkurrierend
ανταλλαγή (F.) [antallagé] Austausch (M.),
Tausch (M.)
αντάλλαγμα (N.) [antállagma] Entgelt (N.)
ανταλλάσσω [antallásso] austauschen, tauschen
ανταμείβω [antameíbo] entgelten
ανταναίρεση (F.) [antanaírese] Anschlussrevision
(F.)
αντάξιος [antáxios] würdig
ανταπαίτηση (F.) [antapaítese] Gegenforderung
(F.)
ανταπάντηση (F.) [antapántese] Erwiderung
(F.)
ανταπαντώ [antapantó] erwidern
ανταπεργία (F.) [antapergía] Aussperrung (F.)
ανταπόδειξη (F.) [antapódeixe] Entlastungsbeweis
(M.), Gegenbeweis (M.)
ανταποδίδω [antapodído] entgelten, kompensieren
ανταπόδοση (F.) [antapódose] Gegenleistung
(F.), Kompensation (F.)
ανταποδοτική δωρεά (F.) [antapodotiké
doreá] remuneratorische Schenkung (F.)
ανταποδοτικός [antapodotikós] entgeltlich,
remuneratorisch
ανταποδοτικότητα (F.) [antapodotikóteta]
Entgeltlichkeit (F.)
ανταποκρίνομαι [antapokrínomai] nachkommen
ανταποκριτής (M.) [antapokrités] Berichterstatter
(M.)
ανταποκρίτρια (F.) [antapokrítria] Berichterstatterin
(F.)
ανταπολογία (F.) [antapología] Replik (F.)
ανταρσία (F.) [antarsía] Meuterei (F.)
αντάρτης (M.) [antártes] Guerillakämpfer
(M.), Guerillero (M.)
αντάρτισσα (F.) [antártissa] Guerillakämpferin
(F.), Guerillera (F.)
αντασφαλιζόμενη (F.) [antasphalizómene]
Zessionarin (F.)
αντασφαλιζόμενος (M.) [antasphalizóme251
αντικείμενο
nos] Zessionar (M.)
αντασφάλιση (F.) [antasphálise] Rückversicherung
(F.)
αντασφαλιστής (M.) [antasphalistés] Zedent
(M.)
αντασφαλιστική εκχώρηση (F.) [antasphalistiké
ekchórese] Zession (F.)
αντασφαλίστρια (F.) [antasphalístria] Zedentin
(F.)
αντεγγύηση (F.) [antengýese] Rückbürgschaft
(F.)
αντεγγυητής (M.) [antengyetés] Rückbürge
(M.)
αντεγγυήτρια (F.) [antengyétria] Rückbürgin
(F.)
αντεκδίκηση (F.) [antekdíkese] Repressalie
(F.), Talion (F.), Vergeltung (F.)
αντεκδικούμαι [antekdikúmai] vergelten
αντεπανάσταση (F.) [antepanástase]
Konterrevolution (F.)
αντεπεξέρχομαι [antepexérchomai] auskommen
αντέφεση (F.) [antéphese] Anschlussberufung
(F.)
αντί πληρωμής [antí pleromés] an Zahlungs
Statt
αντιβασιλέας (M.) [antibasiléas] Regent
(M.), Vizekönig (M.)
αντιβασίλισσα (F.) [antibasílissa] Vizekönigin
(F.)
αντίγραφο (N.) [antígrapho] Abschrift (F.),
Ausfertigung (F.), Blankett (N.), Duplikat
(N.), Kopie (F.)
αντίγραφο (N.) κίνησης λογαριασμού
[antígrapho kíneses logariasmú] Kontoauszug
(M.)
αντίγραφο (N.) ποινικού μητρώου [antígrapho
poinikú metróu] Führungszeugnis
(N.), Leumundszeugnis (N.)
αντιγράφω [antigrápho] abschreiben
αντιδιάκριση (F.) [antidiákrise] Antidiskriminierung
(F.)
αντιδιαστολή (F.) [antidiastolé] Gegenschluss
(M.)
αντίδραση (F.) [antídrase] Reaktion (F.)
αντιδραστική (F.) [antidrastiké] Reaktionärin
(F.)
αντιδραστικός (M.) [antidrastikós] Reaktionär
(M.)
αντιδραστικός [antidrastikós] reaktionär
αντιδρώ [antidró] reagieren
αντίθεση (F.) [antíthese] Gegensatz (M.)
αντίθεση (F.) προς τα χρηστά ήθη [antíthese
pros ta chrestá éthe] Sittenwidrigkeit (F.)
αντίθεση (F.) στο νόμο [antíthese sto nómo]
Gesetzwidrigkeit (F.)
αντίθετη πλευρά (F.) [antíthete pleurá]
Gegenseite (F.)
αντίθετη ψήφος (F.) [antíthete pséphos]
Gegenstimme (F.)
αντίθετος [antíthetos] oppositionell
αντίθετος με τις διατάξεις [antíthetos me
tis diatáxeis] vorschriftswidrig
αντίθετος στα χρηστά ήθη [antíthetos sta
chrestá éthe] sittenwidrig
αντικαθιστώ [antikathistó] ablösen, ersetzen,
substituieren
αντικαταβολή (F.) [antikatabolé] Nachnahme
(F.)
αντικατάσταση (F.) [antikatástase] Ablösung
(F.), Ersatz (M.), Ersetzung (F.)
αντικαταστατό (Ν.) [antikatastató] Fungibilität
(F.)
αντικαταστατό πράγμα (N.) [antikatastató
prágma] vertretbare Sache (F.)
αντικαταστατός [antikatastatós] fungibel,
vertretbar
αντικειμενική αδυναμία (F.) [antikeimeniké
adynamía] objektive Unmöglichkeit (F.)
αντικειμενική αξία (F.) [antikeimeniké
axía] Einheitswert (M.)
αντικειμενική διαδικασία (F.) [antikeimeniké
diadikasía] objektives Verfahren (N.)
αντικειμενικό δίκαιο (N.) [antikeimenikó
díkaio] objektives Recht (N.)
αντικειμενικό στοιχείο (N.) της ειδικής
υπόστασης του εγκλήματος [antikeimenikó
stoicheío tes eidikés ypóstases tu
enklématos] objektives Tatbestandsmerkmal
(N.)
αντικειμενικός [antikeimenikós] objektiv,
sachlich
αντικειμενικός όρος (M.) του αξιοποίνου
[antikeimenikós óros tu axiopoínu] objektive
Bedingung (F.) der Strafbarkeit
αντικειμενικώς [antikeimenikós] objektiv
αντικείμενο (N.) [antikeímeno] Gegenstand
(M.), Objekt (N.)
αντικείμενο (N.) αξίας [antikeímeno axías]
Wertgegenstand (M.)
αντικείμενο (N.) δικαίου [antikeímeno dikaíu]
Rechtsobjekt (N.)
αντ ικείμενο 252
αντικείμενο (N.) δίκης [antikeímeno díkes]
Streitgegenstand (M.)
αντικείμενο (N.) μίσθωσης [antikeímeno
místhoses] Mietsache (F.)
αντικείμενο (N.) του εγκλήματος [antikeímeno
tu enklématos] corpus (N.) delicti
(lat.) (Gegenstand des Verbrechens)
αντικείμενο (N.) χρήσης [antikeímeno
chréses] Gebrauchsgegenstand (M.)
αντικείμενος στο νόμο [antikeímenos sto
nómo] gesetzwidrig
αντικλείδι (N.) [antikleídi] Dietrich (M.)
αντίκλητος (F.) [antíkletos] Prokuratorin
(F.), Zustellungsbevollmächtigte (F.)
αντίκλητος (M.) [antíkletos] Prokurator
(M.), Zustellungsbevollmächtigter (M.)
αντικοινωνικός [antikoinonikós] asozial
αντίκρουση (F.) [antíkruse] Replik (F.)
αντικρούω [antikrúo] widerlegen
αντιλαμβάνομαι [antilambánomai] einsehen,
erfassen, merken
αντιλέγω [antilégo] einreden
αντιληπτός [antileptós] erkennbar
αντίληψη (F.) [antílepse] Einsicht (F.),
Wahrnehmung (F.)
αντίμετρα (N.Pl.) [antímetra (N.Pl.)]
Retorsion (F.)
αντιμετωπίζω [antimetopízo] behandeln
αντινομία (F.) [antinomía] Antinomie (F.)
αντίξοος [antíxoos] widrig
αντίπαλος (F.) [antípalos] Gegnerin (F.)
αντίπαλος (M.) [antípalos] Gegner (M.)
αντιπαραβολή (F.) [antiparabolé] Kollation
(F.)
αντιπαράθεση (F.) [antiparáthese] Gegenüberstellung
(F.)
αντιπαραθέτω [antiparathéto] gegenüberstellen
αντιπαράσταση (F.) [antiparástase] Gegendarstellung
(F.)
αντιπαράταξη (F.) [antiparátaxe] Gegenüberstellung
(F.)
αντιπαροχή (F.) [antiparoché] Gegenleistung
(F.)
αντιπαροχή (F.) για τη σύσταση επι-
φάνειας [antiparoché gia te sýstase
epipháneias] Erbbauzins (M.)
αντιπερισπασμός (M.) [antiperispasmós]
Diversion (F.)
αντιποίηση (F.) αρχής [antipoíese archés]
Amtsanmaßung (F.)
αντίποινα (N.Pl.) [antípoina (N.Pl.)] Repressalie
(F.), Retorsion (F.), Vergeltung (F.)
αντιπολιτευόμενος [antipoliteuómenos] oppositionell
αντιπολίτευση (F.) [antipolíteuse] Opposition
(F.)
αντιπραγματισμός (M.) [antipragmatismós]
Naturalwirtschaft (F.)
αντιπρόεδρος (F.) [antipróedros] Vizepräsidentin
(F.)
αντιπρόεδρος (M.) [antipróedros] Vizepräsident
(M.)
αντιπροσφορά (F.) [antiprosphorá] Gegenangebot
(N.) (Gegenangebot im angloamerikanischen
Recht)
αντιπροσωπεία (F.) [antiprosopeía] Agentur
(F.), Delegation (F.), Deputation (F.)
αντιπροσωπεία (F.) νέων [antiprosopeía
néon] Jugendvertretung (F.)
αντιπροσώπευση (F.) [antiprosópeuse]
Repräsentation (F.), Stellvertretung (F.),
Vertretung (F.)
αντιπροσωπεύσιμος [antiprosopeúsimos]
fungibel
αντιπροσωπευτική δημοκρατία (F.) [antiprosopeutiké
demokratía] repräsentative
Demokratie (F.)
αντιπροσωπευτικός [antiprosopeutikós] repräsentativ
αντιπροσωπεύω [antiprosopeúo] delegieren,
deputieren, repräsentieren, vertreten (V.)
αντιπρόσωπος (F.) [antiprósopos] Delegierte
(F.), Stellvertreterin (F.), Vertreterin (F.)
αντιπρόσωπος (M.) [antiprósopos] Delegierter
(M.), Repräsentant (M.), Stellvertreter
(M.), Vertreter (M.)
αντιπρόταση (F.) [antiprótase] Gegenantrag
(M.)
αντίρρηση (F.) [antírrese] Einspruch (M.),
Einwand (M.), Einwendung (F.), Protest
(M.), Widerspruch (M.)
αντιρρησίας (M.) συνείδησης [antirresías
syneídeses] Wehrdienstverweigerer (M.)
αντιρρησίας (Μ.) συνείδησης [antirresías
syneídeses] Kriegsdienstverweigerer (M.)
αντισημιτισμός (M.) [antisemitismós]
Antisemitismus (M.)
αντίσταση (F.) [antístase] Widerstand (M.)
αντίσταση (F.) κατά της αρχής [antístase
katá tes archés] Widerstand (M.) gegen die
Staatsgewalt
253 ανώτερη διοικητική υπάλληλος
αντίσταση (F.) κατά της πολιτειακής
εξουσίας [antístase katá tes politeiakés
exusías] Widerstand (M.) gegen die Staatsgewalt
αντιστέκομαι [antistékomai] widerstehen
αντιστρέφω [antistrépho] umkehren
αντιστροφή (F.) [antistrophé] Umkehr (F.)
αντιστροφή (F.) του βάρους απόδειξης
[antistrophé tu bárus apódeixes] Beweislastumkehr
(F.)
αντισύλληψη (F.) [antisýllepse] Empfängnisverhütung
(F.)
αντισυνταγματικός [antisyntagmatikós]
verfassungswidrig
αντισυνταγματικότητα (F.) [antisyntagmatikóteta]
Verfassungswidrigkeit (F.)
αντιτάσσω [antitásso] einwenden, gegenüberstellen
αντιτίθεμαι [antitíthemai] opponieren
αντίτιμο (N.) δικαιώματος εκμετάλλευ-
σης [antítimo dikaiómatos ekmetálleuses]
Lizenzgebühr (F.)
αντίτυπο (N.) βιβλίου ή εντύπου υπο-
χρεωτικώς προσφερόμενο [antítypo biblíu
é entýpu ypochreotikós prospherómeno]
Pflichtexemplar (N.)
αντίφαση (F.) [antíphase] Widerspruch (M.)
αντιφατικός [antiphatikós] widersprüchlich
αντιφώνηση (F.) νομής [antiphónese
només] Besitzkonstitut (N.), Besitzmittelungsverhältnis
(N.)
αντίχρηση (F.) [antíchrese] Antichrese (F.),
Nutzungspfand (N.)
αντλώ [antló] herleiten
ανυπαίτιος [anypaítios] schuldlos, unverschuldet
ανυπακοή (F.) [anypakoé] Ungehorsam (M.)
ανυπάκουος [anypákuos] ungehorsam
ανυπερθέτως [anyperthétos] unverzüglich
ανυπόστατη δικαστική απόφαση (F.)
[anypóstate dikastiké apóphase] Scheinurteil
(N.)
ανυπόστατος γάμος (M.) [anypóstatos
gámos] Nichtehe (F.)
ανυψώνω [anypsóno] erhöhen, heben
‘Ανχαλτ (N.) [‘Anchalt] Anhalt (N.) (Land
Anhalt)
ανώμαλη παρακαταθήκη (F.) [anómale
parakatathéke] depositum (N.) irregulare
(lat.) (unregelmäßige Verwahrung), unregelmäßige
Verwahrung (F.)
ανωμαλία (F.) [anomalía] Unregelmäßigkeit
(F.)
ανωμαλία (F.) παροχής [anomalía parochés]
Leistungsstörung (F.)
ανώμαλος [anómalos] abnorm, unregelmäßig
ανωμοτί [anomotí] uneidlich
ανώμοτος [anómotos] uneidlich
Ανώνυμη Εταιρία (F.) [Anónyme Etairía]
Aktiengesellschaft (F.)
ανώνυμη μετοχή (F.) [anónyme metoché]
Inhaberaktie (F.)
ανωνυμία (F.) [anonymía] Anonymität (F.)
ανώνυμο χρεόγραφο (N.) [anónymo chreógrapho]
Inhaberpapier (N.), Inhaberschuldverschreibung
(F.)
ανώνυμος [anónymos] anonym
ανώνυμος τίτλος (M.) [anónymos títlos]
Inhaberpapier (N.)
ανώνυμος τίτλος (M.) συμμετοχής [anónymos
títlos symmetochés] Inhaberanteilsschein
(M.)
ανώτατη διεύθυνση (F.) οικονομικής υπ-
ηρεσίας [anótate dieúthynse oikonomikés
yperesías] Oberfinanzdirektion (F.)
Ανώτατη Δικαστική Υπηρεσία (F.) της
καθολικής εκκλησίας [Anótate Dikastiké
Yperesía tes katholikés ekklesías] Rota (F.)
Romana (lat.) (römisches Rad)
ανώτατη ομοσπονδιακή υπηρεσία (F.)
[anótate omospondiaké yperesía] Bundesamt
(N.)
ανώτατη σχολή (F.) [anótate scholé]
Hochschule (F.)
ανώτατη τεχνική σχολή (F.) [anótate
techniké scholé] Fachhochschule (F.)
ανώτατη τιμή (F.) [anótate timé] Höchstpreis
(M.)
Ανώτατο Δικαστήριο (N.) [Anótato
Dikastério] Höchstgericht (N.)
ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο (N.)
[anótato Omospondiakó Dikastério] oberstes
Bundesgericht (N.)
Ανώτατο Ομοσπονδιακό Εργατικό Δικασ-
τήριο (N.) [Anótato Omospondiakó Ergatikó
Dikastério] Bundesarbeitsgericht (N.)
ανώτατος [anótatos] maximal
ανωτέρα βία (F.) [anotéra bía] höhere
Gewalt (F.)
ανώτερη διοικητική υπάλληλος (F.) μιας
περιοχής [anótere dioiketiké ypállelos mias
periochés] Statthalterin (F.)
ανώ τερη ομοσπονδιακή υπηρεσία 254
ανώτερη ομοσπονδιακή υπηρεσία (F.)
[anótere omospondiaké yperesía] Bundesoberbehörde
(F.)
ανώτερος [anóteros] höhere, obere, überlegen
(Adj.)
ανώτερος διοικητικός υπάλληλος (M.)
μιας περιοχής [anóteros dioiketikós
ypállelos mias periochés] Statthalter (M.)
ανωτερότητα (F.) [anoteróteta] Überlegenheit
(F.)
ανώφελος [anóphelos] nutzlos
ανωφέρεια (F.) [anophéreia] Steigung (F.)
άξεστος [áxestos] grob
αξία (F.) [axía] Verdienst (N.) (Leistung),
Wert (M.)
αξία (F.) αντικειμένου της διαφοράς [axía
antikeiménu tes diaphorás] Streitwert (M.)
αξία (F.) αντικειμένου της δίκης [axía
antikeiménu tes díkes] Streitwert (M.)
αξία (F.) από διάθεση [axía apó diáthese]
Affektionswert (M.)
αξία (F.) της επιχείρησης [axía tes
epicheíreses] Geschäftswert (M.)
αξία (F.) του αντικειμένου [axía tu
antikeiménu] Gegenstandswert (M.)
αξία (F.) του χρήματος [axía tu chrématos]
Geldwert (M.)
αξία-ασφάλεια-ναύλος [axía-aspháleia-naúlos]
cif
αξίζω [axízo] taugen
αξιόγραφα (N.Pl.) [axiógrapha (N.Pl.)]
Effekten (M.Pl.)
αξιόγραφο (N.) [axiógrapho] Wertpapier (N.)
αξιόγραφο (N.) εις διαταγήν [axiógrapho
eis diatagén] Orderpapier (N.)
αξιολόγηση (F.) [axiológese] Bewertung
(F.), Evaluation (F.), Werturteil (N.)
αξιολογικό στοιχείο (N.) της ειδικής υπό-
στασης του εγκλήματος [axiologikó stoicheío
tes eidikés ypóstases tu enklématos]
normatives Tatbestandsmerkmal (N.)
αξιολογώ [axiologó] bewerten, evaluieren,
werten
αξιοπίστευτος [axiopísteutos] glaubhaft
αξιοπιστία (F.) [axiopistía] Glaubwürdigkeit
(F.), Zuverlässigkeit (F.)
αξιόπιστος [axiópistos] glaubwürdig, zuverlässig
αξιοποίηση (F.) [axiopoíese] Erschließung
(F.), Verwertung (F.)
αξιόποινη πράξη (F.) [axiópoine práxe]
strafbedrohte Handlung (F.), Straftat (F.)
αξιόποινο (N.) [axiópoino] Strafbarkeit (F.)
αξιόποινο γεγονός (N.) [axiópoino gegonós]
Straftatbestand (M.)
αξιόποινος [axiópoinos] strafbar, strafbedroht
αξιοποιώ [axiopoió] erschließen
αξιοπρέπεια (F.) [axioprépeia] Anstand
(M.), Würde (F.)
άξιος [áxios] würdig
αξιοσέβαστος [axiosébastos] würdig
αξιόχρεο (N.) [axióchreo] Zahlungsfähigkeit
(F.)
αξιόχρεος [axióchreos] zahlungsfähig
αξίωμα (N.) [axíoma] Amt (N.), Axiom
(N.), Maxime (F.)
αξίωμα (N.) του άνευ επικουρίας δικά-
ζεσθαι [axíoma tu áneu epikurías dikázesthai]
Eventualmaxime (F.)
αξιωματικός (F.) [axiomatikós] Offizierin (F.)
αξιωματικός (M.) [axiomatikós] Offizier (M.)
αξιωματούχος (F.) [axiomatúchos] Amtsträgerin
(F.), Funktionärin (F.), Würdenträgerin
(F.)
αξιωματούχος (M.) [axiomatúchos] Amtsträger
(M.), Funktionär (M.), Würdenträger
(M.)
αξιώνω [axióno] beanspruchen, postulieren
αξιώνω από κάποιον κάτι [axióno apó
kápoion káti] zumuten
αξιώνω την επιστροφή [axióno ten
epistrophé] herausverlangen
αξίωση (F.) [axíose] Anspruch (M.), Beanspruchung
(F.), Forderung (F.) (Anspruch)
αξίωση (F.) αδικαιολόγητου πλουτισμού
από επέμβαση [axíose adikaiológetu plutismú
apó epémbase] Eingriffskondiktion (F.)
αξίωση (F.) απαλλαγής [axíose apallagés]
Befreiungsanspruch (M.)
αξίωση (F.) από πλουτισμό που προήλθε
όχι από παροχή [axíose apó plutismó pu
proélthe óchi apó paroché] Nichtleistungskondiktion
(F.)
αξίωση (F.) απόδοσης [axíose apódoses]
Erstattungsanspruch (M.), Herausgabeanspruch
(M.), Rückgewähranspruch (M.)
αξίωση (F.) απόδοσης της κυριότητας
[axíose apódoses tes kyriótetas] Eigentumsherausgabeanspruch
(M.)
αξίωση (F.) αποζημίωσης [axíose apozemíoses]
Schadensersatzanspruch (M.)
αξίωση (F.) άρσης των συνεπειών [axíose
255 απαγόρευση
árses ton synepeión] Folgenbeseitigungsanspruch
(M.)
αξίωση (F.) για απαλλαγή [axíose gia
apallagé] Freistellungsanspruch (M.)
αξίωση (F.) για άρση της προσβολής
[axíose gia árse tes prosbolés] Beseitigungsanspruch
(M.)
αξίωση (F.) για παράλειψη [axíose gia
paráleipse] Unterlassungsanspruch (M.)
αξίωση (F.) για την αποκατάσταση
βλάβης που προκλήθηκε νόμιμα [axíose
gia ten apokatástase blábes pu proklétheke
nómima] Aufopferungsanspruch (M.)
αξίωση (F.) διαγραφής [axíose diagraphés]
Löschungsanspruch (M.)
αξίωση (F.) διακανονισμού [axíose
diakanonismú] Ausgleichsanspruch (M.)
αξίωση (F.) διατροφής [axíose diatrophés]
Unterhaltsanspruch (M.)
αξίωση (F.) δικαστικής προστασίας [axíose
dikastikés prostasías] Justizgewährungsanspruch
(M.)
αξίωση (F.) εξάλειψης [axíose exáleipses]
Löschungsanspruch (M.)
αξίωση (F.) επιστροφής [axíose epistrophés]
Rückgewähranspruch (M.)
αξίωση (F.) κληρονομίας [axíose kleronomías]
Erbschaftsanspruch (M.)
αξίωση (F.) κοινωνικής ασφάλισης [axíose
koinonikés asphálises] Sozialversicherungsanspruch
(M.)
αξίωση (F.) κοινωνικής παροχής [axíose
koinonikés parochés] Sozialleistungsanspruch
(M.)
αξίωση (F.) νόμιμης μοίρας [axíose
nómimes moíras] Pflichtteilsanspruch (M.)
αξίωση (F.) πλουτισμού [axíose plutismú]
Bereicherungsanspruch (M.)
αξίωση (F.) συμπλήρωσης της νόμιμης
μοίρας [axíose sympléroses tes nómimes
moíras] Pflichtteilergänzungsanspruch (M.)
αξίωση (F.) σύνταξης [axíose sýntaxes]
Rentenanspruch (M.)
αξιωσιμότητα (F.) [axiosimóteta] Zumutbarkeit
(F.)
άοπλο (N.) [áoplo] Wehrlosigkeit (F.)
άοπλος [áoplos] wehrlos
αόριστη νομική έννοια (F.) [aóriste nomiké
énnoia] unbestimmter Rechtsbegriff (M.)
αόριστος [aóristos] unbestimmt
απαγγελία (F.) δικογραφίας [apangelía
dikographías] Aktenvortrag (M.)
απαγορευμένη αυτοδικία (F.) [apagoreuméne
autodikía] verbotene Eigenmacht (F.)
απαγορευμένη περιοχή (F.) [apagoreuméne
perioché] Sperrgebiet (N.)
απαγορευμένος [apagoreuménos] unerlaubt,
verboten
απαγόρευση (F.) [apagóreuse] Sperre (F.),
Untersagung (F.), Verbot (N.)
απαγόρευση (F.) αλλαγής χρήσης [apagóreuse
allagés chréses] Veränderungssperre (F.)
απαγόρευση (F.) αναδρομικής ισχύος
[apagóreuse anadromikés ischýos] Rückwirkungsverbot
(N.)
απαγόρευση (F.) απαλλοτρίωσης [apagóreuse
apallotríoses] Veräußerungsverbot (N.)
απαγόρευση (F.) άσκησης ανταγωνισμού
[apagóreuse áskeses antagonismú] Wettbewerbsverbot
(N.)
απαγόρευση (F.) αυθαιρεσίας [apagóreuse
authairesías] Willkürverbot (N.)
απαγόρευση (F.) διάθεσης [apagóreuse
diátheses] Veräußerungsverbot (N.), Verfügungsverbot
(N.)
απαγόρευση (F.) διακίνησης εμπορευμά-
των [apagóreuse diakíneses emporeumáton]
Embargo (N.)
απαγόρευση (F.) διεξαγωγής απόδειξης
[apagóreuse diexagogés apódeixes] Beweiserhebungsverbot
(N.)
απαγόρευση (F.) έκδοσης [apagóreuse
ékdoses] Auslieferungsverbot (N.)
απαγόρευση (F.) εκμετάλλευσης [apagóreuse
ekmetálleuses] Verwertungsverbot (N.)
απαγόρευση (F.) εκποίησης [apagóreuse
ekpoíeses] Veräußerungsverbot (N.)
απαγόρευση (F.) εκχώρησης [apagóreuse
ekchóreses] Abtretungsverbot (N.)
απαγόρευση (F.) επαφής [apagóreuse
epaphés] Kontaktsperre (F.)
απαγόρευση (F.) κακοβουλίας [apagóreuse
kakobulías] Schikaneverbot (N.)
απαγόρευση (F.) καπνίσματος [apagóreuse
kapnísmatos] Rauchverbot (N.)
απαγόρευση (F.) καταβολής επιδόματος
ανεργίας [apagóreuse katabolés epidómatos
anergías] Sperrzeit (F.)
απαγόρευση (F.) κτήσης [apagóreuse
ktéses] Erwerbsverbot (N.)
απαγόρευση (F.) οδήγησης [apagóreuse
odégeses] Fahrverbot (N.)
απα γόρευση 256
απαγόρευση (F.) συνέλευσης [apagóreuse
synéleuses] Versammlungsverbot (N.)
απαγόρευση (F.) συνέχισης της άσκησης
επιτηδεύματος [apagóreuse synéchises tes
áskeses epitedeúmatos] Gewerbeuntersagung
(F.)
απαγόρευση (F.) της αναλογίας [apagóreuse
tes analogías] Analogieverbot (N.)
απαγόρευση (F.) της άσκησης του επαγ-
γέλματος [apagóreuse tes áskeses tu
epangélmatos] Berufsverbot (N.)
απαγόρευση (F.) του υπέρμετρου [apagóreuse
tu ypérmetru] Übermaßverbot (N.)
απαγόρευση (F.) χρήσης αποδεικτικού
μέσου [apagóreuse chréses apodeiktikú
mésu] Beweisverwertungsverbot (N.)
απαγορεύω [apagoreúo] sperren, untersagen,
verbieten
απάγω [apágo] entführen, kidnappen,
verschleppen
απαγωγέας (F.) [apagogéas] Entführerin
(F.), Kidnapperin (F.)
απαγωγέας (M.) [apagogéas] Entführer
(M.), Kidnapper (M.)
απαγωγή (F.) [apagogé] Entführung (F.)
απαίτηση (F.) [apaítese] Anforderung (F.),
Anspruch (M.), Beanspruchung (F.),
Forderung (F.) (Anspruch)
απαίτηση (F.) αδικαιολόγητου πλουτισ-
μού [apaítese adikaiológetu plutismú] Kondiktion
(F.)
απαίτηση (F.) απόδοσης του πλουτισμού
που αποκτήθηκε με παροχή [apaítese
apódoses tu plutismú pu apoktétheke me
paroché] Leistungskondiktion (F.)
απαίτηση (F.) επιστροφής [apaítese
epistrophés] Rückforderung (F.)
απαιτούμενος [apaitúmenos] erforderlich
απαιτώ [apaitó] anfordern, beanspruchen,
erfordern, fordern
απαιτώ επίμονα [apaitó epímona] dringen
απαιτώ τον αδικαιολόγητο πλουτισμό [apaitó
ton adikaiológeto plutismó] kondizieren
απαλάσσω [apalásso] entlasten
απαλλαγή (F.) [apallagé] Befreiung (F.),
Entlastung (F.), Freistellung (F.), Freizeichnung
(F.)
απαλλαγή (F.) από ευθύνη [apallagé apó
euthýne] Enthaftung (F.), Exkulpation (F.)
απαλλαγή (F.) από κατηγορία [apallagé
apó kategoría] Exkulpation (F.)
απαλλαγή (F.) από το υπόλοιπο χρέους
[apallagé apó to ypóloipo chréus] Restschuldbefreiung
(F.)
απαλλαγή (F.) από τους φόρους [apallagé
apó tus phórus] Steuererlass (M.)
απαλλακτική ρήτρα (F.) [apallaktiké rétra]
Freizeichnungsklausel (F.)
απαλλάσσομαι [apallássomai] freizeichnen
απαλλάσσω [apallásso] erlassen (V.),
freistellen (befreien), verabschieden
απαλλάσσω από ευθύνη [apallásso apó
euthýne] exkulpieren
απαλλάσσω από κατηγορία [apallásso apó
kategoría] exkulpieren
απαλλάσσω κάποιον από κάτι [apallásso
kápoion apó káti] abhelfen
απαλλοτριών (Μ.) [apallotrión] Veräußerer
(M.)
απαλλοτριώνω [apallotrióno] enteignen,
veräußern
απαλλοτριώνω εκκλησιαστική περιουσία
[apallotrióno ekklesiastiké periusía] säkularisieren
απαλλοτρίωση (F.) [apallotríose] Enteignung
(F.), Veräußerung (F.)
απαλλοτρίωση (F.) από διοικητική αρχή
[apallotríose apó dioiketiké arché] Administrativenteignung
(F.)
απαλλοτρίωση (F.) εκ του νόμου [apallotríose
ek tu nómu] Legalenteignung (F.)
απαλλοτρίωση (F.) εκκλησιαστικής περι-
ουσίας [apallotríose ekklesiastikés periusías]
Säkularisation (F.)
απαλλοτριωτός [apallotriotós] dispositiv
απάντηση (F.) [apántese] Antwort (F.),
Bescheid (M.)
απάντηση (F.) στην αγωγή [apántese sten
agogé] Einlassung (F.), Klageerwiderung (F.)
απαντώ [apantó] antworten
απαντώ αρνητικά [apantó arnetiká] absagen
απαντώ στην αγωγή [apantó sten agogé]
einlassen
απαράγραπτο (N.) [aparágrapto] Unverjährbarkeit
(F.)
απαράγραπτο (Ν.) [aparágrapto] Unveräußerlichkeit
(F.)
απαράγραπτος [aparágraptos] unveräußerlich,
unverjährbar
απαράδεκτο (N.) [aparádekto] Unzulässigkeit
(F.)
απαράδεκτος [aparádektos] unzulässig
257 απιστία
απαρίθμηση (F.) [aparíthmese] Enumeration
(F.)
απαριθμητικός [aparithmetikós] enumerativ
απαρτία (F.) [apartía] Quorum (N.)
απαρτία (F.) για λήψη απόφασης [apartía
gia lépse apóphases] Beschlussfähigkeit (F.)
απασχολημένος [apascholeménos] beschäftigt,
tätig
απασχόληση (F.) [apaschólese] Beschäftigung
(F.), Tätigkeit (F.)
απασχολώ [apascholó] beschäftigen
απατεώνας (M.) [apateónas] Betrüger (M.)
απατεώνισσα (F.) [apateónissa] Betrügerin
(F.)
απάτη (F.) [apáte] Betrug (M.), Kollusion (F.)
απάτη (F.) επί δικαστηρίου [apáte epí
dikasteríu] Prozessbetrug (M.)
απάτη (F.) με υπολογιστή [apáte me
ypologisté] Computerbetrug (M.)
απάτη (F.) σχετική με επένδυση κε-
φαλαίων [apáte schetiké me epéndyse kephalaíon]
Kapitalanlagebetrug (M.)
απάτη (F.) σχετική με την ασφάλιση
[apáte schetiké me ten asphálise] Versicherungsbetrug
(M.)
απάτη (F.) σχετική με τις επιδοτήσεις
[apáte schetiké me tis epidotéseis] Subventionsbetrug
(M.)
απατηλή διέγερση (F.) για μετανάστευση
[apatelé diégerse gia metanásteuse] Auswanderungsbetrug
(M.)
απατηλή συσκευασία (F.) [apatelé syskeuasía]
Mogelpackung (F.)
απατηλός [apatelós] betrügerisch
άπατρις [ápatris] staatenlos
απατώ [apató] betrügen, kolludieren
απειθαρχία (F.) [apeitharchía] Unbotmäßigkeit
(F.)
απείθαρχος [apeítharchos] unbotmäßig
απείθεια (F.) [apeítheia] Insubordination
(F.), Unbotmäßigkeit (F.), Ungehorsam (M.)
απειθής [apeithés] unbotmäßig, ungehorsam
απεικονίζω [apeikonízo] darstellen
απεικόνιση (F.) [apeikónise] Darstellung (F.)
απειλή (F.) [apeilé] Androhung (F.), Bedrohung
(F.), Drohung (F.)
απειλή (F.) με χρήση βίας [apeilé me
chrése bías] Drohung (F.) mit Gewalt
απειλητική επιστολή (F.) [apeiletiké
epistolé] Drohbrief (M.)
απειλητικός [apeiletikós] drohend
απειλούμενος [apeilúmenos] gefährdet
απειλούμενος με ποινή [apeilúmenos me
poiné] strafbedroht
απειλώ [apeiló] androhen, bedrohen, drohen
απέλαση (F.) [apélase] Abschiebung (F.),
Ausweisung (F.), Deportation (F.), Verbannung
(F.), Vertreibung (F.), Verweisung (F.)
απελαύνω [apelaúno] abschieben
απελευθερωμένος [apeleutheroménos] entlassen
απελευθερώνω [apeleutheróno] entlassen (V.)
απελευθέρωση (F.) [apeleuthérose] Befreiung
(F.), Erlösung (F.), Freigabe (F.)
απελευθέρωση (F.) των αγροτών [apeleuthérose
ton agrotón] Bauernbefreiung (F.)
απεργία (F.) [apergía] Ausstand (M.),
Streik (M.)
απεργός (F.) [apergós] Streikerin (F.)
απεργός (Μ.) [apergós] Streiker (M.)
απεργοσπάστης (M.) [apergospástes] Streikbrecher
(M.)
απεργοσπάστρια (F.) [apergospástria]
Streikbrecherin (F.)
απεργώ [apergó] streiken
απεριόριστα ευθυνόμενη εταίρος (F.)
ετερόρρυθμης εταιρίας για τα χρέη της
εταιρίας [aperiórista euthynómene etaíros
eterórrythmes etairías gia ta chrée tes
etairías] Komplementärin (F.)
απεριόριστα ευθυνόμενος εταίρος (M.)
ετερόρρυθμης εταιρίας για τα χρέη της
εταιρίας [aperiórista euthynómenos etaíros
eterórrythmes etairías gia ta chrée tes
etairías] Komplementär (M.)
απεριόριστος [aperióristos] unbeschränkt
απερίσκεπτος [aperískeptos] leichtfertig
απερισκεψία (F.) [aperiskepsía] Leichtfertigkeit
(F.)
απεσταλμένη (F.) [apestalméne] Delegierte
(F.), Deputierte (F.), Gesandte (F.), Legatin (F.)
απεσταλμένος (M.) [apestalménos] Delegierter
(M.), Deputierter (M.), Gesandter (M.)
απεσταλμένος (M.) του Πάπα [apestalménos
tu Pápa] Legat (M.) (Gesandter)
απευθείας [apeutheías] unmittelbar
απευθυντέος [apeuthyntéos] empfangsbedürftig
απευθύνω [apeuthýno] adressieren, richten
απέχω [apécho] abstehen, enthalten (V.)
απιστία (F.) [apistía] Treubruch (M.),
Untreue (F.), Veruntreuung (F.)
απι στία 258
απιστία (F.) δικηγόρου [apistía dikegóru]
Parteiverrat (M.), Prävarikation (F.)
άπιστος [ápistos] treubrüchig, untreu
απλή εξύβριση (F.) [aplé exýbrise] Formalbeleidigung
(F.)
απληστία (F.) [aplestía] Habgier (F.)
απλοποίηση (F.) [aplopoíese] Vereinfachung
(F.)
απλοποιώ [aplopoió] vereinfachen
απλούστευση (F.) [aplústeuse] Vereinfachung
(F.)
απλουστεύω [aplusteúo] vereinfachen
από αμέλεια [apó améleia] fahrlässig
από κοινού [apó koinú] gemeinsam,
gemeinschaftlich
από πλάνη [apó pláne] irrtümlich
από πλευράς πνευματικής ιδιοκτησίας
[apó pleurás pneumatikés idioktesías] urheberrechtlich
από πρόθεση [apó próthese] absichtlich
από φήμες [apó phémes] Hörensagen (N.)
αποαποικιοποίηση (F.) [apoapoikiopoíese]
Entkolonialisierung (F.)
αποαποικιοποιώ [apoapoikiopoió] entkolonialisieren
αποβάλλω [apobállo] ächten
απόβαρο (N.) [apóbaro] Tara (F.)
αποβιβάζω [apobibázo] anlanden
αποβίβαση (F.) [apobíbase] Anlandung (F.)
απόβλητα (N.Pl.) [apóbleta (N.Pl.)] Müll (M.)
απόβλητο (N.) [apóbleto] Abfall (M.)
αποβολή (F.) [apobolé] Acht (F.)
αποβολή (F.) από τη νομή [apobolé apó te
nomé] Besitzentziehung (F.)
απόγονοι (M. bzw. F.Pl.) [apógonoi (M.
bzw. F.Pl.)] Deszendenz (F.) (Abkömmlinge)
απόγονοι (M.Pl. bzw. F.Pl.) [apógonoi
(M.Pl. bzw. F.Pl.)] Abkömmlinge (M.Pl.
bzw. F.Pl.), Nachkommen (M.Pl. bzw. F.Pl.)
απόγονος (F.) [apógonos] Deszendentin (F.)
απόγονος (M. bzw. F.) [apógonos (M. bzw.
F.)] Abkömmling (M.)
απόγονος (M.) [apógonos] Deszendent
(M.), Nachkomme (M.)
απογραφή (F.) περιουσίας [apographé
periusías] Vermögensverzeichnis (N.)
απόγραφο (N.) [apógrapho] Ausfertigung (F.)
αποδεικνύω [apodeiknýo] ausweisen,
beweisen, nachweisen
αποδεικνύω με στοιχεία [apodeiknýo me
stoicheía] dokumentieren
αποδεικνύω την ενοχή κάποιου [apodeiknýo
ten enoché kápoiu] überführen
αποδεικτική διαδικασία (F.) [apodeiktiké
diadikasía] Beweisverfahren (N.)
αποδεικτικό (N.) επίδοσης [apodeiktikó
epídoses] Zustellungsurkunde (F.)
αποδεικτικός [apodeiktikós] deklaratorisch
απόδειξη (F.) [apódeixe] Beweis (M.),
Nachweis (M.)
απόδειξη (F.) για την αποθήκευση [apódeixe
gia ten apothékeuse] Lagerschein (M.)
απόδειξη (F.) διερεύνησης [apódeixe
diereúneses] Ausforschungsbeweis (M.)
απόδειξη (F.) εκ πρώτης όψεως [apódeixe
ek prótes ópseos] prima-facie-Beweis (M.)
απόδειξη (F.) με έγγραφα [apódeixe me
éngrapha] Urkundenbeweis (M.)
απόδειξη (F.) με τεκμήρια [apódeixe me
tekméria] Indizienbeweis (M.)
απόδειξη (F.) της αλήθειας [apódeixe tes
alétheias] Wahrheitsbeweis (M.)
απόδειξη (F.) φόρτωσης [apódeixe
phórtoses] Verladeschein (M.)
αποδέκτης (M.) [apodéktes] Adressat (M.),
Destinatär (M.), Empfänger (M.)
αποδέκτης (M.) ενέχυρου [apodéktes
enéchyru] Pfandnehmer (M.)
αποδέκτης (M.) συναλλαγματικής [apodéktes
synallagmatikés] Akzeptant (M.),
Trassat (M.)
αποδέκτης (M.) του κανόνα [apodéktes tu
kanóna] Normadressat (M.)
αποδεκτός [apodektós] akzeptabel, genehm
αποδέκτρια (F.) [apodéktria] Adressatin
(F.), Destinatärin (F.), Empfängerin (F.)
αποδέκτρια (F.) ενέχυρου [apodéktria
enéchyru] Pfandnehmerin (F.)
αποδέκτρια (F.) συναλλαγματικής [apodéktria
synallagmatikés] Trassatin (F.)
αποδέκτρια (F.) του κανόνα [apodéktria tu
kanóna] Normadressatin (F.)
αποδέσμευση (F.) [apodésmeuse] Freigabe
(F.)
αποδέσμευση (F.) καθηγητού από παρα-
δόσεις λόγω ηλικίας [apodésmeuse kathegetú
apó paradóseis lógo elikías] Emeritierung
(F.)
αποδεσμεύω [apodesmeúo] liberalisieren
αποδέχομαι [apodéchomai] abnehmen, akzeptieren,
annehmen, eingehen, einwilligen,
rezipieren
259 αποκατάσταση
αποδημία (F.) [apodemía] Emigration (F.)
αποδημώ [apodemó] emigrieren
αποδίδω [apodído] einbringen, erstatten,
herausgeben, rückerstatten, zumessen,
zurückgeben
αποδιοργανώνω [apodiorganóno] deregulieren
αποδιοργάνωση (F.) [apodiorgánose] Deregulierung
(F.)
αποδοκιμάζω [apodokimázo] missbilligen
αποδοκιμασία (F.) [apodokimasía] Missbilligung
(F.)
απόδοση (F.) [apódose] Erstattung (F.),
Ertrag (M.), Herausgabe (F.), Können (N.),
Leistung (F.), Rendite (F.), Rückerstattung
(F.), Rückgewähr (F.)
απόδοση (F.) κατηγορίας [apódose
kategorías] Beschuldigung (F.)
απόδοση (F.) λογαριασμού [apódose
logariasmú] Rechnungslegung (F.)
αποδοτικότητα (F.) [apodotikóteta] Kapazität
(F.)
αποδοχές [apodochés] Dienstbezug (M.)
αποδοχή (F.) [apodoché] Abnahme (F.),
Akzeptanz (F.), Annahme (F.), Einwilligung
(F.), Rezeption (F.)
αποδοχή (F.) προϊόντος από φοροδια-
φυγή [apodoché proïóntos apó phorodiaphygé]
Steuerhehlerei (F.)
αποδοχή (F.) προϊόντων εγκλήματος [apodoché
proïónton enklématos] Hehlerei (F.)
αποδοχή (F.) συναλλαγματικής [apodoché
synallagmatikés] Akzept (N.)
απόδραση (F.) [apódrase] Ausbruch (M.),
Flucht (F.)
αποδυναμώνω [apodynamóno] verwirken
αποδυνάμωση (F.) [apodynámose] Verwirkung
(F.)
αποδυνάμωση (F.) δικαιώματος [apodynámose
dikaiómatos] Rechtsverwirkung (F.)
αποζημιώνω [apozemióno] abfinden,
entschädigen, ersetzen
αποζημίωση (F.) [apozemíose] Abfindung
(F.), Diät (F.), Entschädigung (F.), Ersatz
(M.), Schadensersatz (M.)
αποζημίωση (F.) για δαπάνες [apozemíose
gia dapánes] Aufwandsentschädigung (F.),
Aufwendungserstattung (F.)
αποζημίωση (F.) λόγω ηθικής βλάβης
[apozemíose lógo ethikés blábes] Schmerzensgeld
(N.)
αποζημίωση (F.) στέρησης χρήσης [apozemíose
stéreses chréses] Nutzungsentschädigung
(F.)
αποζημίωση (F.) του υπαλλήλου για να
μη προβεί σε ανταγωνιστικές πράξεις
προς τον εργοδότη μετά τη λύση της
σύμβασης εργασίας [apozemíose tu ypallélu
gia na me probeí se antagonistikés
práxeis pros ton ergodóte metá te lýse tes
sýmbases ergasías] Karenzentschädigung (F.)
αποθανών χωρίς διαθήκη [apothanón
chorís diathéke] intestiert
απόθεμα (N.) [apóthema] Bestand (M.),
Reserve (F.), Rückstellung (F.), Vorrat (M.)
αποθέματα (N.Pl.) [apothémata (N.Pl.)]
Halde (F.), Rückstellungen (F.Pl.)
αποθεματικό (N.) [apothematikó] Rücklage
(F.)
αποθεματικό (N.) σε ρευστό [apothematikó
se reustó] Liquiditätsreserve (F.)
απόθεση (F.) ραδιενεργών καταλοίπων
[apóthese radienergón kataloípon] Abfallbeseitigung
(F.)
αποθετήριο (N.) [apothetério] Lagerschein
(M.)
αποθηκεύω [apothekeúo] lagern
αποθήκη (F.) [apothéke] Lager (N.), Lagerhaus
(N.), Magazin (N.)
αποικία (F.) [apoikía] Kolonie (F.)
αποκαθιερώνω [apokathieróno] entwidmen
αποκαθιέρωση (F.) [apokathiérose] Entwidmung
(F.)
αποκαθιστώ [apokathistó] erstatten, rehabilitieren,
restitutieren, rückerstatten, wiedereinsetzen,
wiedergutmachen, wiederherstellen
αποκαθιστώ την ειρήνη [apokathistó ten
eiréne] befrieden
αποκαλύπτω [apokalýpto] aufdecken,
offenbaren, offenlegen, verraten (V.)
αποκάλυψη (F.) [apokálypse] Aufdeckung
(F.), Offenbarung (F.), Verrat (M.)
αποκατάσταση (F.) [apokatástase] Erstattung
(F.), Rehabilitation (F.), Reparation
(F.), Restitution (F.), Rückerstattung (F.),
Wiedereinsetzung (F.), Wiedergutmachung
(F.), Wiederherstellung (F.)
αποκατάσταση (F.) ζημιών θυμάτων
[apokatástase zemión thymáton] Opferentschädigung
(F.)
αποκατάσταση (F.) της ειρήνης [apokatástase
tes eirénes] Befriedung (F.)
απο κατάσταση 260
αποκατάσταση (F.) της ζημίας τρίτου
[apokatástase tes zemías trítu] Drittschadensliquidation
(F.)
αποκάτω [apokáto] untere
αποκεντρώνω [apokentróno] dekonzentrieren,
dezentralisieren
αποκέντρωση (F.) [apokéntrose] Dekonzentration
(F.), Dezentralisation (F.)
αποκεφαλίζω [apokephalízo] köpfen
αποκλεισμός (M.) [apokleismós] Ausschließung
(F.), Ausschluss (M.), Blockade
(F.), Präklusion (F.)
αποκλεισμός (M.) της ευθύνης [apokleismós
tes euthýnes] Haftungsausschluss (M.)
αποκλεισμός (Μ.) της ποινής [apokleismós
tes poinés] Strafausschließung (F.)
αποκλειστική κάτοχος (F.) [apokleistiké
kátochos] Eigenbesitzerin (F.)
αποκλειστική κληρονόμος (F.) [apokleistiké
kleronómos] Universalerbin (F.)
αποκλειστική κυριότητα (F.) [apokleistiké
kyrióteta] Alleineigentum (N.)
αποκλειστική νομοθετική αρμοδιότητα
(F.) [apokleistiké nomothetiké armodióteta]
ausschließliche Gesetzgebungskompetenz
(F.) (ausschließliche Gesetzgebungskompetenz
des Kongresses der Vereinigten
Staaten von Amerika)
αποκλειστική νομοθετική λειτουργία (F.)
[apokleistiké nomothetiké leiturgía] ausschließliche
Gesetzgebung (F.)
αποκλειστική προθεσμία (F.) [apokleistiké
prothesmía] Ausschlussfrist (F.)
αποκλειστικό δικαίωμα (N.) μεταλλείας
από το κράτος [apokleistikó dikaíoma
metalleías apó to krátos] Bergregal (N.)
αποκλειστικός [apokleistikós] ausschließlich,
exklusiv
αποκλειστικός κάτοχος (M.) [apokleistikós
kátochos] Eigenbesitzer (M.)
αποκλειστικός κληρονόμος (M.) [apokleistikós
kleronómos] Universalerbe (M.)
αποκλείω [apokleío] ausschließen, aussperren,
blockieren, sperren
αποκλείω εκ των προτέρων [apokleío ek
ton protéron] präkludieren
αποκλείω εμπορικά [apokleío emporiká]
boykottieren
αποκληρώνω [apokleróno] enterben
αποκλήρωση (F.) [apoklérose] Enterbung (F.)
αποκλίνω [apoklíno] differieren
απόκλιση (F.) [apóklise] Gefälle (N.)
αποκομιδή (F.) αποβλήτων [apokomidé
apobléton] Abfallbeseitigung (F.)
αποκομιδή (F.) απορριμμάτων [apokomidé
aporrimmáton] Müllabfuhr (F.)
απόκομμα (N.) [apókomma] Abschnitt
(M.), Coupon (M.), Kupon (M.)
αποκόπτω [apokópto] abschlagen, abschneiden
απόκρουση (F.) [apókruse] Ablehnung (F.),
Abwehr (F.), Zurückweisung (F.)
απόκρουση (F.) κινδύνου [apókruse
kindýnu] Gefahrenabwehr (F.)
αποκρούω [apokrúo] ablehnen, abwehren,
zurückweisen
αποκρύπτω [apokrýpto] verbergen
απόκρυψη (F.) [apókrypse] Verbergen (N.)
απόκρυψη (F.) εγγράφων [apókrypse engráphon]
Urkundenunterdrückung (F.)
απόκτημα (N.) [apóktema] Errungenschaft (F.)
αποκτήματα (N.Pl.) [apoktémata (N.Pl.)]
Zugewinn (M.)
απόκτηση (F.) ισχύος μιας δικαιοπραξίας
[apóktese ischýos mias dikaiopraxías]
Konvaleszenz (F.)
απόκτηση (F.) νομής [apóktese només]
Besitznahme (F.), Inbesitznahme (F.)
απόκτηση (F.) της νομής [apóktese tes
només] Besitzergreifung (F.)
αποκτούσα (F.) [apoktúsa] Erwerberin (F.)
αποκτούσα (F.) την κληρονομία [apoktúsa
ten kleronomía] Erbschaftserwerberin (F.)
αποκτώ [apoktó] sichverschaffen
αποκτώ με προσπάθεια [apoktó me
prospátheia] erringen
αποκτώ με χρησικτησία [apoktó me
chresiktesía] ersitzen
αποκτών (M.) [apoktón] Erwerber (M.)
αποκτών (M.) την κληρονομία [apoktón
ten kleronomía] Erbschaftserwerber (M.)
απολαβή (F.) [apolabé] Erwerb (M.)
απολαβή (F.) από την υπηρεσία [apolabé
apó ten yperesía] Dienstbezug (M.)
απολαμβάνω [apolambáno] entnehmen,
genießen
απόλαυση (F.) [apólause] Genuss (M.)
απόλαυση (F.) των καρπών [apólause ton
karpón] Fruchtgenuss (M.)
απολεσθείς [apolestheís] verloren
απολεσθείς χρόνος (M.) [apolestheís
chrónos] Ausfallzeit (F.)
261 απόρρητο
απόληψη (F.) [apólepse] Entnahme (F.)
άπολις [ápolis] heimatlos
απολογούμαι [apologúmai] verantworten
απολυμένος [apolyménos] entlassen
απόλυση (F.) [apólyse] Abberufung (F.),
Entlassung (F.), Verabschiedung (F.)
απολυταρχία (F.) [apolytarchía] Absolutismus
(M.)
απόλυτη ακριβόχρονη σύμβαση (F.)
[apólyte akribóchrone sýmbase] absolutes
Fixgeschäft (N.)
απόλυτη ανικανότητα (F.) οδήγησης
[apólyte anikanóteta odégeses] absolute
Fahruntüchtigkeit (F.)
απόλυτη πλειοψηφία (F.) [apólyte
pleiopsephía] absolute Mehrheit (F.)
απολυτήρια εξέταση (F.) [apolytéria
exétase] Abschlussprüfung (F.)
απολυτήρια εξέταση (F.) παρέδρου [apolytéria
exétase parédru] Assessorexamen
(N.)
απολυτήριες εξετάσεις (F.Pl.) λυκείου
[apolytéries exetáseis (F.Pl.) lykeíu] Abitur
(N.), Reifeprüfung (F.)
απολυτήριο (N.) [apolytério] Laufpass (M.)
απολυτήριο (N.) λυκείου [apolytério
lykeíu] Matura (F.)
απόλυτο δικαίωμα (N.) [apólyto dikaíoma]
absolutes Recht (N.)
απόλυτος [apólytos] absolut
απόλυτος λόγος (M.) αναίρεσης [apólytos
lógos anaíreses] absoluter Revisionsgrund (M.)
απολυτρώνω [apolytróno] erlösen
απολύω [apolýo] abberufen, entlassen (V.)
απομάκρυνση (F.) [apomákrynse] Absetzung
(F.), Ausschluss (M.)
απομάκρυνση (F.) και αξιοποίηση (F.)
[apomákrynse kai axiopoíese (F.)] Entsorgung
(F.)
απομάκρυνση (F.) και αξιοποίηση (F.)
αποβλήτων [apomákrynse kai axiopoíese
(F.) apobléton] Abfallentsorgung (F.)
απομακρύνω [apomakrýno] entfernen,
räumen
απομακρύνω και αξιοποιώ [apomakrýno
kai axiopoió] entsorgen
απομονώνω [apomonóno] absperren
απομόνωση (F.) [apomónose] Absperrung
(F.), Klausur (F.)
αποναζικοποίηση (F.) [aponazikopoíese]
Entnazifizierung (F.)
αποναζικοποιώ [aponazikopoió] entnazifizieren
απονέμω [aponémo] verleihen
απονέμω τίτλο ευγενείας [aponémo títlo
eugeneías] adeln
απονέμω τον τίτλο του διδάκτορα [aponémo
ton títlo tu didáktora] promovieren
απονέμω χάρη [aponémo cháre] begnadigen
απονομή (F.) [aponomé] Vergabe (F.),
Verleihung (F.)
απονομή (F.) ακαδημαϊκού τίτλου [aponomé
akademaïkú títlu] Inauguration (F.)
απονομή (F.) εκκλησιαστικού λειτουργή-
ματος [aponomé ekklesiastikú leiturgématos]
Kollation (F.)
απονομή (F.) της δικαιοσύνης [aponomé
tes dikaiosýnes] Rechtspflege (F.), Rechtsprechung
(F.)
απονομή (F.) τίτλου διδάκτορα [aponomé
títlu didáktora] Promotion (F.)
απονομή (F.) χάριτος [aponomé cháritos]
Begnadigung (F.)
απονομή δικαιοσύνης (F.) [aponomé
dikaiosýnes] Justiz (F.)
αποξενώνω [apoxenóno] entfremden
αποξένωση (F.) [apoxénose] Entfremdung (F.)
απόπειρα (F.) [apópeira] Versuch (M.)
απόπειρα (F.) ανθρωποκτονίας [apópeira
anthropoktonías] Mordversuch (M.)
απόπειρα (F.) συμβιβασμού [apópeira
symbibasmú] Sühneversuch (M.)
απόπειρα (F.) συμφιλίωσης [apópeira
symphilíoses] Sühneversuch (M.)
αποπειρώμαι [apopeirómai] versuchen
αποπερατώνω [apoperatóno] fertigstellen
αποπεράτωση (F.) [apoperátose] Fertigstellung
(F.), Vollendung (F.)
αποπλάνηση (F.) [apoplánese] Verführung
(F.)
αποπλανώ [apoplanó] verführen
αποπληρωμή (F.) [apopleromé] Abzahlung
(F.)
αποπληρώνω [apopleróno] abzahlen
αποποίηση (F.) [apopoíese] Ausschlagung (F.)
αποποιούμαι [apopoiúmai] ausschlagen
αποπομπή (F.) [apopompé] Absetzung (F.)
απόρρητο (N.) [apórreto] Geheimnis (N.)
απόρρητο (N.) επιστολής [apórreto epistolés]
Briefgeheimnis (N.)
απόρρητο (N.) καταστήματος [apórreto
katastématos] Geschäftsgeheimnis (N.)
από ρρητο 262
απόρρητο (N.) της αλληλογραφίας [apórreto
tes allelographías] Korrespondenzgeheimnis
(N.)
απορρίπτω [aporrípto] aberkennen, ablehnen,
abweisen, verwerfen, zurückweisen
απόρριψη (F.) [apórripse] Aberkennung
(F.), Ablehnung (F.), Abweisung (F.),
Verwerfung (F.), Zurückweisung (F.)
απορρόφηση (F.) [aporróphese] Abschöpfung
(F.), Absorption (F.)
απορροφώ [aporrophó] abschöpfen, absorbieren
απορρυθμίζω [aporrythmízo] deregulieren
απορρύθμιση (F.) [aporrýthmise] Deregulierung
(F.)
αποσαφηνίζω [aposaphenízo] auseinandersetzen,
klären
αποσαφήνιση (F.) [aposaphénise] Klärung
(F.)
αποσβαίνω [aposbaíno] löschen
αποσβένω [aposbéno] abschreiben, amortisieren,
tilgen
απόσβεση (F.) [apósbese] Abschreibung
(F.), Absetzung (F.), Amortisation (F.),
Erlöschen (N.)
αποσβεστική προθεσμία (F.) [aposbestiké
prothesmía] Ausschlussfrist (F.)
αποσιωπηθείς [aposiopetheís] verschwiegen
αποσιώπηση (F.) [aposiópese] Verschweigung
(F.)
αποσιωπώ [aposiopó] verschweigen
αποσκιρτώ [aposkirtó] abfallen
αποσκοπώ [aposkopó] beabsichtigen
απόσπαση (F.) [apóspase] Abtrennung (F.)
απόσπαση (F.) δημοσίου υπαλλήλου ή
δικαστή [apóspase demosíu ypallélu é
dikasté] Abordnung (F.)
απόσπαση (F.) εργατικού δυναμικού [apóspase
ergatikú dynamikú] Abwerbung (F.)
απόσπασμα (N.) [apóspasma] Auszug (M.)
απόσπασμα (N.) από κτηματικό βιβλίο
[apóspasma apó ktematikó biblío]
Grundbuchauszug (M.)
αποσπασμένος [apospasménos] detachiert
αποσπώ [apospó] abnehmen, abtrennen
αποσπώ δημόσιο υπάλληλο ή δικαστή
[apospó demósio ypállelo é dikasté] abordnen
αποσπώ εργατικό δυναμικό [apospó
ergatikó dynamikó] abwerben
αποσπώμενος [apospómenos] abtrennbar
απόσταση (F.) [apóstase] Abstand (M.),
Entfernung (F.)
αποστειρωμένος [aposteiroménos] steril
αποστειρώνω [aposteiróno] sterilisieren
αποστείρωση (F.) [aposteírose] Sterilisation
(F.)
αποστέλλω [apostéllo] absenden, versenden
αποστέλλω εμπόρευμα επί παρακατα-
θήκη [apostéllo empóreuma epí parakatathéke]
konsignieren
αποστέρηση (F.) [apostérese] Aberkennung
(F.), Beraubung (F.)
αποστερώ [aposteró] aberkennen, berauben
αποστολέας (F.) [apostoléas] Absenderin
(F.), Versenderin (F.)
αποστολέας (M.) [apostoléas] Absender
(M.), Versender (M.)
αποστολή (F.) [apostolé] Aufgabe (F.),
Delegation (F.), Deputation (F.), Legation
(F.), Versand (M.), Versendung (F.)
αποστολή (F.) δείγματος [apostolé deígmatos]
Ansichtssendung (F.)
αποστολή (F.) φακέλου [apostolé phakélu]
Aktenversendung (F.)
αποστολικός [apostolikós] apostolisch
αποσυγκεντρώνω [aposynkentróno] dekonzentrieren
αποσυγκέντρωση (F.) [aposynkéntrose]
Dekonzentration (F.)
αποσύνθεση (F.) [aposýnthese] Zerfall (M.)
αποσυντίθεμαι [aposyntíthemai] zerfallen (V.)
απόσυρση (F.) [apósyrse] Einziehung (F.),
Rücknahme (F.), Rückruf (M.), Widerruf (M.)
αποσύρω [aposýro] absetzen, einziehen,
zurückziehen
απόσχιση (F.) [apóschise] Sezession (F.)
αποταμίευση (F.) [apotamíeuse] Spareinlage
(F.)
αποταμιευτής (M.) [apotamieutés] Sparer
(M.)
αποταμιεύτρια (F.) [apotamieútria] Sparerin
(F.)
αποταμιεύω [apotamieúo] sparen
αποτέλεσμα (N.) [apotélesma] Effekt (M.),
Erfolg (M.)
αποτελεσματικός [apotelesmatikós] effektiv
αποτελεσματικότητα (F.) [apotelesmatikóteta]
Effizienz (F.), Wirksamkeit (F.)
αποτελούμαι [apotelúmai] bestehen
αποτίμηση (F.) [apotímese] Taxe (F.)
αποτιμώ [apotimó] taxieren
αποτίνω τιμή [apotíno timé] würdigen
263 αποφευκτή νομική πλάνη
απότιση (F.) τιμής [apótise timés] Würdigung
(F.)
αποτολμώ [apotolmó] trauen
αποτρέπω [apotrépo] hindern
αποτροπή (F.) του αποτελέσματος [apotropé
tu apotelésmatos] Erfolgsabwendung
(F.)
αποτυγχάνω [apotyncháno] unterliegen,
versagen
αποτυπώνω [apotypóno] aufzeichnen
αποτύπωση (F.) [apotýpose] Aufzeichnung
(F.)
αποτυχαίνω [apotychaíno] scheitern
αποτυχία (F.) [apotychía] Scheitern (N.)
απουσία (F.) [apusía] Abwesenheit (F.),
Ausbleiben (N.), Fehlen (N.)
απουσιάζουσα (F.) [apusiázusa] Abwesende
(F.)
απουσιάζω [apusiázo] fehlen
απουσιάζων (M.) [apusiázon] Abwesender
(M.)
απουσιάζων [apusiázon] abwesend
αποφαίνομαι [apophaínomai] aussprechen
αποφαινόμενο σώμα (N.) [apophainómeno
sóma] Spruchkörper (M.)
απόφαση (F.) [apóphase] Beschluss (M.),
Entscheid (M.), Entscheidung (F.), Entschließung
(F.), Entschluss (M.), Erlass
(M.), Spruch (M.), Urteil (N.)
απόφαση (F.) αποκλεισμού [apóphase
apokleismú] Ausschlussurteil (N.)
απόφαση (F.) αποφαινόμενη για την ου-
σία της υπόθεσης [apóphase apophainómene
gia ten usía tes ypótheses] Sachurteil (N.)
απόφαση (F.) αποφαινόμενη προδικαστι-
κά [apóphase apophainómene prodikastiká]
Grundurteil (N.)
απόφαση (F.) βάσει των στοιχείων της
δικογραφίας [apóphase básei ton stoicheíon
tes dikographías] Entscheidung nach
Lage der Akten (F.)
απόφαση (F.) γενικής συνέλευσης [apóphase
genikés synéleuses] Hauptversammlungsbeschluss
(M.)
απόφαση (F.) για τα έξοδα [apóphase gia
ta éxoda] Kostenentscheidung (F.)
απόφαση (F.) για την έγκριση σχεδίων
[apóphase gia ten énkrise schedíon] Planfeststellungsbeschluss
(M.)
απόφαση (F.) για την εκχώρηση [apóphase
gia ten ekchórese] Überweisungsbeschluss
(M.)
απόφαση (F.) για την πράξη [apóphase gia
ten práxe] Tatentschluss (M.)
απόφαση (F.) ενμέρει οριστική [apóphase
enmérei oristiké] Teilurteil (N.)
απόφαση (F.) επί δικονομικού θέματος
[apóphase epí dikonomikú thématos]
Prozessurteil (N.)
απόφαση (F.) επί της ενδικοφανούς
προσφυγής [apóphase epí tes endikophanús
prosphygés] Widerspruchsbescheid (M.)
απόφαση (F.) επί του νομικού ζητήματος
[apóphase epí tu nomikú zetématos]
Rechtsentscheid (M.)
απόφαση (F.) επιβολής ποινής [apóphase
epibolés poinés] Strafverfügung (F.)
απόφαση (F.) επιτρέπουσα την κατά-
σχεση [apóphase epitrépusa ten katáschese]
Pfändungsbeschluss (M.)
απόφαση (F.) καθορισμού δικαστικών
εξόδων [apóphase kathorismú dikastikón
exódon] Kostenfestsetzungsbeschluss (M.)
απόφαση (F.) κήρυξης [apóphase kéryxes]
Eröffnungsbeschluss (M.)
απόφαση (F.) περί αποδοχής της αγωγής
[apóphase perí apodochés tes agogés]
Anerkenntnisurteil (N.)
απόφαση (F.) πολιτικού δικαστηρίου [apóphase
politikú dikasteríu] Zivilurteil (N.)
απόφαση (F.) πρόσληψης [apóphase
próslepses] Einstellungsbeschluss (M.)
απόφαση (F.) της πλειοψηφίας [apóphase
tes pleiopsephías] Mehrheitsbeschluss (M.)
απόφαση (F.) του δικαστή [apóphase tu
dikasté] Richterspruch (M.)
απόφαση (F.) του υπουργικού συμ-
βουλίου [apóphase tu ypurgikú symbulíu]
Kabinettsbeschluss (M.)
απόφαση (F.) των εταίρων [apóphase ton
etaíron] Gesellschafterbeschluss (M.)
απόφαση (F.) υπό επιφύλαξη [apóphase
ypó epiphýlaxe] Vorbehaltsurteil (N.)
αποφασίζω [apophasízo] beschließen, entscheiden,
entschließen, erkennen, urteilen
αποφεύγω [apopheúgo] ausweichen, meiden,
vermeiden
αποφεύγω με δόλο [apopheúgo me dólo]
erschleichen
αποφευκτή νομική πλάνη (F.) [apopheukté
nomiké pláne] vermeidbarer
Verbotsirrtum (M.)
απο φευκτός 264
αποφευκτός [apopheuktós] vermeidbar
απόφθεγμα (N.) [apóphthegma] Spruch (M.)
αποφοιτώ [apophoitó] absolvieren
αποφυγή (F.) [apophygé] Vermeidung (F.)
αποφυλακίζω [apophylakízo] enthaften
αποφυλάκιση (F.) [apophylákise] Enthaftung
(F.)
αποχή (F.) [apoché] Abstand (M.),
Ausbleiben (N.), Enthaltung (F.)
αποχή (F.) από ψηφοφορία [apoché apó
psephophoría] Stimmenthaltung (F.)
αποχώρηση (F.) [apochórese] Austritt (M.),
Sezession (F.)
αποχωρώ [apochoró] austreten
άποψη (F.) [ápopse] Ansicht (F.), Betracht
(M.), Gesichtspunkt (M.), Rücksicht (F.)
άπρακτος [ápraktos] untätig
απραξία (F.) [apraxía] Untätigkeit (F.)
απρόθεσμος [apróthesmos] fristlos
απροθέσμως [aprothésmos] fristlos
απροκατάληπτος [aprokatáleptos] unvoreingenommen
απρόσεκτος [aprósektos] achtlos, nachlässig
απροστάτευτος [aprostáteutos] hilflos
απρόσφορη απόπειρα (F.) [aprósphore
apópeira] untauglicher Versuch (M.)
απρόσωπη εταιρία (F.) [aprósope etairía]
Keinmanngesellschaft (F.)
απώλεια (F.) [apóleia] Abhandenkommen
(N.), Ausfall (M.), Disagio (N.), Verlust
(M.), Versäumnis (N.)
απώλεια (F.) δικαιώματος [apóleia dikaiómatos]
Rechtsverlust (M.)
απώλεια (F.) δικαιώματος σε ακίνητο
από αχρησία [apóleia dikaiómatos se
akíneto apó achresía] Versitzung (F.)
απώλεια (F.) κυριότητας [apóleia kyriótetas]
Eigentumsverlust (M.)
απώλεια (F.) συνείδησης [apóleia syneídeses]
Bewusstlosigkeit (F.)
απώλεια (F.) χρήσης [apóleia chréses]
Nutzungsausfall (M.)
αργία (F.) [argía] Feiertag (M.)
αρεστός [arestós] gefällig, genehm
άρθρο (N.) [árthro] Artikel (M.), Paragraph
(M.)
άρθρο (N.) στον τύπο [árthro ston týpo]
Artikel (M.)
αρίθμηση (F.) [aríthmese] Nummerierung
(F.)
αριθμητικός [arithmetikós] numerisch
αριθμός (M.) [arithmós] Nummer (F.),
Zahl (F.), Ziffer (F.)
αριστοκράτης (M.) [aristokrátes] Aristokrat
(M.)
αριστοκρατία (F.) [aristokratía] Aristokratie
(F.)
αριστοκράτισσα (F.) [aristokrátissa] Aristokratin
(F.)
αριστούργημα (N.) [aristúrgema] Meisterstück
(N.)
αρκετός [arketós] genügend, hinreichend
αρκώ [arkó] genügen
άρμα (N.) μάχης [árma máches] Panzer (M.)
αρμόδια αρχή (F.) [armódia arché] Instanz (F.)
αρμόδιος [armódios] befugt, kompetent,
zuständig
αρμοδιότητα (F.) [armodióteta] Befugnis
(F.), Kompetenz (F.), Zuständigkeit (F.)
αρμοδιότητα (F.) οργανισμού [armodióteta
organismú] Verbandskompetenz (F.)
αρμοδιότητα (F.) προσάρτησης [armodióteta
prosárteses] Annexkompetenz (F.)
αρμοδιότητα (F.) συμπλήρωσης [armodióteta
sympléroses] Ausfüllungsbefugnis (F.)
αρμοδιότητα (F.) της αρμοδιότητας [armodióteta
tes armodiótetas] Kompetenzkompetenz
(F.)
άρνηση (F.) [árnese] Absage (F.), Verweigerung
(F.), Weigerung (F.)
άρνηση (F.) εκπλήρωσης [árnese ekpléroses]
Erfüllungsverweigerung (F.)
άρνηση (F.) εκπλήρωσης στρατιωτικών
υποχρεώσεων [árnese ekpléroses stratiotikón
ypochreóseon] Wehrdienstverweigerung
(F.)
άρνηση (F.) εκπλήρωσης της παροχής
[árnese ekpléroses tes parochés] Leistungsverweigerung
(F.)
άρνηση (F.) κατάθεσης [árnese katátheses]
Aussageverweigerung (F.)
άρνηση (F.) μαρτυρίας [árnese martyrías]
Zeugnisverweigerung (F.)
άρνηση (F.) παροχής πληροφοριών [árnese
parochés plerophorión] Auskunftsverweigerung
(F.)
άρνηση (F.) στράτευσης [árnese stráteuses]
Kriegsdienstverweigerung (F.)
αρνησιδικία (F.) [arnesidikía] Rechtsverweigerung
(F.)
αρνησικυρία (F.) [arnesikyría] Einspruch
(M.), Veto (N.)
265 αρχή
αρνητής (M.) στράτευσης [arnetés stráteuses]
Wehrdienstverweigerer (M.)
αρνητική αναγνώριση (F.) χρέους [arnetiké
anagnórise chréus] negatives Schuldanerkenntnis
(N.)
αρνητική αξίωση (F.) [arnetiké axíose]
negatorischer Anspruch (M.)
αρνητική απάντηση (F.) [arnetiké apántese]
Absage (F.)
αρνητική δημοσιότητα (F.) [arnetiké
demosióteta] negative Publizität (F.)
αρνητική διαθήκη (F.) [arnetiké diathéke]
Negativtestament (N.)
αρνητική πιστοποίηση (F.) [arnetiké
pistopoíese] Negativattest (M.)
αρνητική συνδικαλιστική ελευθερία (F.)
[arnetiké syndikalistiké eleuthería] negative
Koalitionsfreiheit (F.)
αρνητικό διαφέρον (N.) [arnetikó diaphéron]
negatives Interesse (N.)
αρνητικό στοιχείο (N.) της ειδικής υπό-
στασης του εγκλήματος [arnetikó stoicheío
tes eidikés ypóstases tu enklématos]
negatives Tatbestandsmerkmal (N.)
αρνητικός [arnetikós] negativ, negatorisch
αρνούμαι [arnúmai] absagen, abschlagen,
ausschlagen, leugnen, versagen, verweigern,
weigern (sich weigern)
αρπαγή (F.) [arpagé] Verschleppung (F.)
αρπαγή (F.) ανηλίκου [arpagé anelíku]
Kindesentziehung (F.), Kindesraub (M.)
αρπαγή (F.) ανθρώπου [arpagé anthrópu]
Menschenraub (M.)
αρπαγή (F.) γυναίκας [arpagé gynaíkas]
Frauenraub (M.)
αρραβώνας (M.) [arrabónas] arrha (F.) (lat.)
(Angeld), Draufgabe (F.)
άρρωστος [árrostos] krank
άρση (F.) [árse] Aufhebung (F.), Wegfall (M.)
άρση (F.) της αυτοτέλειας του νομικού
προσώπου [árse tes autotéleias tu nomikú
prosópu] Durchgriff (M.)
άρση (F.) της καθιέρωσης [árse tes
kathiéroses] Entwidmung (F.)
άρση (F.) των συνεπειών [árse ton
synepeión] Folgenbeseitigung (F.)
άρσιμο χρέος (N.) [ársimo chréos] Holschuld
(F.)
άρτιο [ártio] pari
αρχαϊκός [archaïkós] archaisch
αρχαιολογικό εύρημα (N.) [archaiologikó
eúrema] Bodenaltertum (N.)
αρχέγονη οικονομία (F.) [archégone
oikonomía] Naturalwirtschaft (F.)
αρχείο (N.) [archeío] Archiv (N.), Registratur
(F.)
αρχείο (N.) δεδομένων [archeío dedoménon]
Datei (F.)
αρχές (F.Pl.) της δημοκρατίας [archés (F.
Pl.) tes demokratías] Demokratieprinzip (N.)
αρχή (F.) [arché] Anfang (M.), Beginn
(M.), Hoheit (F.), Maxime (F.), Obrigkeit
(F.), Prinzip (N.), Satz (M.)
αρχή (F.) εκτέλεσης του εγκλήματος
[arché ektéleses tu enklématos] Ansetzen
(N.) zur Tatbestandsverwirklichung
αρχή (F.) εποπτείας καρτέλ [arché
epopteías kartél] Kartellbehörde (F.)
αρχή (F.) Ομόσπονδου Κρατιδίου [arché
Omóspondu Kratidíu] Landesbehörde (F.)
αρχή (F.) πιστοποίησης [arché pistopoíeses]
Zertifizierungsstelle (F.)
αρχή (F.) της ανάκρισης [arché tes anákrises]
Inquisitionsmaxime (F.), Untersuchungsgrundsatz
(M.)
αρχή (F.) της αντιπροσώπευσης [arché tes
antiprosópeuses] Repräsentationsprinzip (N.)
αρχή (F.) της αριθμητικής σώρευσης της
ποινής [arché tes arithmetikés sóreuses tes
poinés] Kumulationsprinzip (N.)
αρχή (F.) της αυτεπάγγελτης ενέργειας
[arché tes autepángeltes enérgeias] Offizialmaxime
(F.)
αρχή (F.) της αφαίρεσης [arché tes
aphaíreses] Abstraktionsprinzip (N.)
αρχή (F.) της δημοσιότητας [arché tes
demosiótetas] Öffentlichkeitsgrundsatz (M.),
Publizitätsprinzip (N.)
αρχή (F.) της διάθεσης [arché tes diátheses]
Dispositionsmaxime (F.), Verfügungsgrundsatz
(M.)
αρχή (F.) της εδαφικότητας [arché tes
edaphikótetas] Territorialitätsprinzip (N.)
αρχή (F.) της ειδικότητας [arché tes
eidikótetas] Bestimmtheitsgrundsatz (M.)
αρχή (F.) της εκτέλεσης [arché tes
ektéleses] Anfang (M.) der Ausführung
αρχή (F.) της εμπιστοσύνης [arché tes
empistosýnes] Vertrauensgrundsatz (M.)
αρχή (F.) της εύνοιας [arché tes eúnoias]
Günstigkeitsprinzip (N.)
αρχή (F.) της ευνοϊκότερης ρύθμισης
αρχ ή 266
[arché tes eunoïkóteres rýthmises] Günstigkeitsprinzip
(N.)
αρχή (F.) της ίσης μεταχείρισης [arché tes
íses metacheírises] Gleichbehandlungsgrundsatz
(M.)
αρχή (F.) της ισότητας [arché tes isótetas]
Gleichheitsgrundsatz (M.)
αρχή (F.) της νομιμότητας [arché tes
nomimótetas] Legalitätsprinzip (N.)
αρχή (F.) της προσωπικότητας [arché tes
prosopikótetas] Personalitätsprinzip (N.)
αρχή (F.) της προτεραιότητας [arché tes
proteraiótetas] Prioritätsprinzip (N.)
αρχή (F.) της προφορικότητας [arché tes
prophorikótetas] Mündlichkeitsgrundsatz (M.)
αρχή (F.) της πρωτοβουλίας των δια-
δίκων [arché tes protobulías ton diadíkon]
Parteibetrieb (M.)
αρχή (F.) της σκοπιμότητας [arché tes
skopimótetas] Opportunitätsprinzip (N.)
αρχή (F.) της συζήτησης [arché tes
syzéteses] Verhandlungsgrundsatz (M.)
αρχή (F.) της συνολικής ποινής [arché tes
synolikés poinés] Asperationsprinzip (N.)
αρχή (F.) του αντικειμενικού κλονισμού
[arché tu antikeimenikú klonismú] Zerrüttungsprinzip
(N.)
αρχή (F.) του δικαίου [arché tu dikaíu]
Rechtsgrundsatz (M.)
αρχή (F.) του ισοδύναμου των όρων
[arché tu isodýnamu ton óron] Äquivalenzprinzip
(N.)
αρχή (F.) του κοινωνικού κράτους [arché
tu koinonikú krátus] Sozialstaatsprinzip (N.)
αρχή (F.) του κράτους δικαίου [arché tu
krátus dikaíu] Rechtsstaatsprinzip (N.)
αρχή (F.) του προϋπολογισμού [arché tu
proÿpologismú] Haushaltsgrundsatz (M.)
αρχηγός (F.) της αστυνομίας [archegós tes
astynomías] Polizeichefin (F.)
αρχηγός (M.) κράτους [archegós krátus]
Staatsoberhaupt (M.)
αρχηγός (M.) της αστυνομίας [archegós
tes astynomías] Polizeichef (M.)
αρχηγός (M.) του κράτους του γερμα-
νικού Ράϊχ [archegós tu krátus tu
germanikú Ráïch] Reichspräsident (M.)
αρχιεπίσκοπος (M.) [archiepískopos] Erzbischof
(M.)
αρχιερέας (M.) [archieréas] Prälat (M.)
αρχιερωσύνη (F.) [archierosýne] Pontifikat (N.)
αρχίζω [archízo] beginnen
αρχικά (N.Pl.) ονόματος [archiká (N.Pl.)
onómatos] Paraphe (F.)
αρχική αδυναμία (F.) [archiké adynamía]
anfängliche Unmöglichkeit (F.), ursprüngliche
Unmöglichkeit (F.)
αρχική δικαιούχος (F.) [archiké dikaiúchos]
Rechtsvorgängerin (M.)
αρχική κληρονόμος (F.) [archiké kleronómos]
Vorerbin (F.)
αρχικό κεφαλαίο γράμμα (N.) [archikó
kephalaío grámma] Initiale (F.)
αρχικός [archikós] anfänglich, ursprünglich
αρχικός δικαιούχος (M.) [archikós dikaiúchos]
Rechtsvorgänger (M.)
αρχικός κληρονόμος (M.) [archikós kleronómos]
Vorerbe (M.)
αρχικώς [archikós] ursprünglich
αρχισυνωμότης (M.) [archisynomótes]
Rädelsführer (M.)
αρχισυνωμότισσα (F.) [archisynomótissa]
Rädelsführerin (F.)
αρχιτέκτονας (F.) [architéktonas] Architektin
(F.)
αρχιτέκτονας (M.) [architéktonas] Architekt
(M.)
αρχιτεχνίτης (M.) [architechnítes] Meister
(M.)
αρχιτεχνίτρια (F.) [architechnítria] Meisterin
(F.)
άρχοντας (M.) [árchontas] Herrscher (M.)
αρχόντισσα (F.) [archóntissa] Herrscherin
(F.)
άρχω [árcho] herrschen
άρχων [árchon] herrschend
ασαφής [asaphés] dunkel
ασαφής κατάσταση (F.) [asaphés katástase]
Schwebezustand (M.)
ασέβεια (F.) [asébeia] Frevel (M.)
ασέλγεια (F.) [asélgeia] Unzucht (F.)
άσελγος [áselgos] unzüchtig
άσεμνος [ásemnos] unsittlich
ασήμαντο (N.) [asémanto] Bagatelle (F.)
ασήμαντος [asémantos] akzidentiell,
geringfügig, unerheblich
ασθένεια (F.) [asthéneia] Krankheit (F.)
ασθενής (F.) [asthenés] Patientin (F.)
ασθενής (M.) [asthenés] Patient (M.)
ασθενής [asthenés] krank
ασθενικός [asthenikós] gebrechlich
Ασία (F.) [Asía] Asien (N.)
267 αστυνομική υπηρεσία
άσκηση (F.) [áskese] Ausübung (F.),
Übung (F.), Wahrnehmung (F.)
άσκηση (F.) αγωγής [áskese agogés]
Klageerhebung (F.)
άσκηση (F.) βιοτεχνικής δραστηριότητας
[áskese biotechnikés drasteriótetas] Gewerbebetrieb
(M.)
άσκηση (F.) δικαιώματος [áskese dikaiómatos]
Rechtsausübung (F.)
άσκηση (F.) επαγγέλματος [áskese epangélmatos]
Berufsausübung (F.)
άσκηση (F.) επιτηδεύματος [áskese
epitedeúmatos] Gewerbebetrieb (M.)
άσκηση (F.) κυνηγίου [áskese kynegíu]
Jagdausübung (F.)
άσκηση (F.) ποινικής δίωξης της Βουλής
[áskese poinikés díoxes tes Bulés] Parlamentsanklage
(F.)
ασκούμενη (F.) [askúmene] Praktikantin (F.)
ασκούμενη (F.) στο δικαστήριο [askúmene
sto dikastério] Gerichtsreferendarin (F.)
ασκούμενη βιοτεχνική εγκατάσταση (F.)
[askúmene biotechniké enkatástase] ausgeübter
Gewerbebetrieb (M.)
ασκούμενη δικηγόρος (F.) [askúmene dikegóros]
Rechtsreferendarin (F.), Referendarin
(F.)
ασκούμενος (M.) [askúmenos] Praktikant (M.)
ασκούμενος (M.) στο δικαστήριο [askúmenos
sto dikastério] Gerichtsreferendar (M.)
ασκούμενος δικηγόρος (M.) [askúmenos
dikegóros] Rechtsreferendar (M.), Referendar
(M.)
ασκώ [askó] ausüben, betreiben, einlegen,
erheben, geltendmachen, praktizieren, treiben,
üben
ασκώ αγωγή [askó agogé] klagen
ασκώ δημόσιο λειτούργημα [askó demósio
leitúrgema] amtieren
ασκών επάγγελμα [askón epángelma]
gewerbetreibend
ασκών επιτήδευμα [askón epitédeuma]
gewerbetreibend
άστεγος [ástegos] obdachlos
αστειεύομαι [asteieúomai] scherzen
αστείο (N.) [asteío] Scherz (M.)
αστέρι (N.) [astéri] Stern (M.)
αστική δίκη (F.) [astiké díke] Zivilprozess (M.)
αστική εταιρία (F.) [astiké etairía] Gesellschaft
(F.) des bürgerlichen Rechts
αστική ευθύνη (F.) [astiké euthýne] Haftpflicht
(F.)
αστική ευθύνη (F.) ατυχημάτων [astiké
euthýne atychemáton] Unfallhaftpflicht (F.)
αστική υπόθεση (F.) [astiké ypóthese]
Zivilsache (F.)
αστικό δίκαιο (N.) [astikó díkaio] bürgerliches
Recht (N.), Zivilrecht (N.)
αστικό δικαστήριο (Ν.) [astikó dikastério]
Zivilgericht (N.)
αστικό δικονομικό δίκαιο (N.) [astikó dikonomikó
díkaio] Zivilverfahrensrecht (N.)
αστικός [astikós] bürgerlich, städtisch, zivil
αστικός θάνατος (M.) [astikós thánatos]
bürgerlicher Tod (M.)
αστικός κώδικας (M.) [astikós kódikas]
Bürgerliches Gesetzbuch (N.), Code (M.)
civil (franz.) (Zivilgesetzbuch)
αστόχημα (N.) της βολής [astóchema tes
bolés] aberratio (F.) ictus (lat.) (Abirrung
des Geschosses)
αστυνομία (F.) [astynomía] Polizei (F.)
αστυνομία (F.) ακροατηρίου [astynomía
akroateríu] Sitzungspolizei (F.)
αστυνομία (F.) δίωξης κοινού εγκλή-
ματος [astynomía díoxes koinú enklématos]
Kriminalpolizei (F.)
αστυνομία (F.) επιτηδευμάτων [astynomía
epitedeumáton] Gewerbepolizei (F.)
αστυνομία (F.) οικοδομών [astynomía
oikodomón] Baupolizei (F.)
αστυνομία (F.) σιδηροδρόμων [astynomía
siderodrómon] Bahnpolizei (F.)
αστυνομική αρχή (F.) [astynomiké arché]
Polizeibehörde (F.)
αστυνομική γενική ρήτρα (F.) [astynomiké
geniké rétra] polizeiliche Generalklausel
(F.)
αστυνομική διαταγή (F.) [astynomiké
diatagé] Polizeiverfügung (F.)
αστυνομική διάταξη (F.) [astynomiké
diátaxe] Polizeiverordnung (F.)
αστυνομική διοίκηση (F.) [astynomiké
dioíkese] Polizeiverwaltung (F.)
αστυνομική έφοδος (F.) [astynomiké
éphodos] Razzia (F.)
αστυνομική ηλεκτρονική γρίπιση (F.)
[astynomiké elektroniké grípise] Rasterfahndung
(F.)
αστυνομική υπηρεσία (F.) εκτέλεσης
ποινής [astynomiké yperesía ektéleses
poinés] Polizeivollzugsdienst (M.)
αστ υνομικό δίκαιο 268
αστυνομικό δίκαιο (N.) [astynomikó
díkaio] Polizeirecht (N.)
αστυνομικό κράτος (N.) [astynomikó krátos]
Polizeistaat (M.)
αστυνομικό τμήμα (Ν.) [astynomikó
tméma] Polizeiwache (F.)
αστυνομικός (F.) [astynomikós] Polizistin
(F.)
αστυνομικός (M.) [astynomikós] Polizist (M.)
αστυνομικός [astynomikós] polizeilich
αστυνομικός κανονισμός (M.) [astynomikós
kanonismós] Polizeiordnung (F.)
αστυνομικός σταθμός (M.) [astynomikós
stathmós] Kommissariat (N.)
αστυφύλακας (F.) [astyphýlakas] Schutzfrau
(F.)
αστυφύλακας (M.) [astyphýlakas] Schutzmann
(M.)
ασυλία (F.) [asylía] Immunität (F.)
άσυλο (N.) [ásylo] Asyl (N.)
άσυλο (N.) αστέγων [ásylo astégon] Obdachlosenasyl
(N.)
ασύμβατος [asýmbatos] inkompatibel, unvereinbar
ασυμβατότητα (F.) [asymbatóteta] Inkompatibilität
(F.), Unvereinbarkeit (F.)
ασυμβίβαστο (N.) [asymbíbasto] Inkompatibilität
(F.), Unvereinbarkeit (F.)
ασυμβίβαστος [asymbíbastos] inkompatibel,
unvereinbar
ασυμφωνία (F.) [asymphonía] Dissens
(M.), Einigungsmangel (M.)
ασυνείδητη αμέλεια (F.) [asyneídete
améleia] unbewusste Fahrlässigkeit (F.)
ασυνείδητος [asyneídetos] unbewusst
ασυνήθιστος [asynéthistos] außergewöhnlich
ασύρματος (M.) [asýrmatos] Funk (M.)
ασφάλεια (F.) [aspháleia] Kaution (F.),
Sicherheit (F.)
ασφάλεια (F.) αυτοκινήτου [aspháleia
autokinétu] Kraftfahrtversicherung (F.),
Kraftfahrzeugversicherung (F.)
ασφάλεια (F.) δικαίου [aspháleia dikaíu]
Rechtssicherheit (F.)
ασφάλεια (F.) επί κινητών [aspháleia epí
kinetón] Mobiliarsicherheit (F.)
ασφάλεια (F.) λόγω ανικανότητας για
εργασία [aspháleia lógo anikanótetas gia
ergasía] Berufsunfähigkeitsversicherung (F.)
ασφάλεια (F.) προϊόντων [aspháleia proïónton]
Produktsicherheit (F.)
ασφάλεια (F.) στην εργασία [aspháleia
sten ergasía] Arbeitssicherheit (F.)
ασφάλεια (F.) συναλλαγών [aspháleia
synallagón] Verkehrssicherung (F.)
ασφάλεια (F.) της αξίας του χρήματος
[aspháleia tes axías tu chrématos]
Geldwertsicherung (F.)
ασφαλής [asphalés] sicher
ασφαλής ως προς τα χρήματα ανηλίκου
[asphalés os pros ta chrémata anelíku]
mündelsicher
ασφαλίζω [asphalízo] sichern, sicherstellen,
versichern
ασφάλιση (F.) [asphálise] Assekuranz (F.),
Versicherung (F.)
ασφάλιση (F.) αναπηρίας [asphálise
anaperías] Invalidenversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) ανέργων [asphálise anérgon]
Arbeitslosenversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) από χαλάζι [asphálise apó
chalázi] Hagelversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) ασθενείας [asphálise astheneías]
Krankenversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) αστικής ευθύνης [asphálise
astikés euthýnes] Haftpflichtversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) ατυχημάτων [asphálise
atychemáton] Unfallversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) ζημιών [asphálise zemión]
Schadensversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) ζωής [asphálise zoés]
Lebensversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) ιδιωτικών υπαλλήλων
[asphálise idiotikón ypallélon] Angestelltenversicherung
(F.)
ασφάλιση (F.) μηχανημάτων [asphálise
mechanemáton] Maschinenversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) νομικής προστασίας [asphálise
nomikés prostasías] Rechtsschutzversicherung
(F.)
ασφάλιση (F.) οικοσκευής [asphálise
oikoskeués] Hausratversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) προσώπων [asphálise
prosópon] Personenversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) πυρός [asphálise pyrós]
Feuerversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) σύνταξης [asphálise
sýntaxes] Rentenversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) ταξιδίου [asphálise taxidíu]
Reiseversicherung (F.)
ασφάλιση (F.) υλικών [asphálise ylikón]
Sachversicherung (F.)
269 άτυπο
ασφάλιση (F.) φροντίδας [asphálise
phrontídas] Pflegeversicherung (F.)
ασφαλισμένος [asphalisménos] versichert
ασφαλιστήρια ρήτρα (F.) [asphalistéria
rétra] Delkredere (N.)
ασφαλιστήριο (N.) [asphalistério] Police
(F.), Versicherungsschein (M.), Versicherungsurkunde
(F.)
ασφαλιστήριο (Ν.) αυτοκινήτου [asphalistério
autokinétu] Schutzbrief (M.)
ασφαλιστήριο συμβόλαιο (N.) [asphalistério
symbólaio] Versicherungspolice (F.)
ασφαλιστής (M.) [asphalistés] Versicherer (M.)
ασφαλιστική εταιρία (F.) [asphalistiké
etairía] Versicherungsgesellschaft (F.)
ασφαλιστική κάρτα (F.) [asphalistiké
kárta] Versicherungskarte (F.)
ασφαλιστική κράτηση (F.) [asphalistiké
krátese] Sicherungsverwahrung (F.)
ασφαλιστική περίπτωση (F.) [asphalistiké
períptose] Versicherungsfall (M.)
ασφαλιστική προστασία (F.) [asphalistiké
prostasía] Versicherungsschutz (M.)
ασφαλιστική σύμβαση (F.) [asphalistiké
sýmbase] Versicherungsvertrag (M.)
ασφαλιστική σύμβουλος (F.) [asphalistiké
sýmbulos] Versicherungsberaterin (F.)
ασφαλιστική φορέας (F.) [asphalistiké
phoréas] Versicherungsträgerin (F.)
ασφαλιστικό βιβλιάριο (N.) υγείας
[asphalistikó bibliário ygeías] Krankenschein
(M.)
ασφαλιστικό δίκαιο (N.) [asphalistikó
díkaio] Versicherungsrecht (N.)
ασφαλιστικό ποσό (N.) [asphalistikó posó]
Versicherungssumme (F.)
ασφαλιστικό σωματείο (N.) [asphalistikó
somateío] Versicherungsverein (M.)
ασφαλιστικός ισολογισμός (M.) [asphalistikós
isologismós] Versicherungsbilanz (F.)
ασφαλιστικός όρος (M.) [asphalistikós
óros] Versicherungsbedingung (F.)
ασφαλιστικός σύμβουλος (M.) [asphalistikós
sýmbulos] Versicherungsberater (M.)
ασφαλιστικός φορέας (M.) [asphalistikós
phoréas] Versicherungsträger (M.)
ασφαλιστικός φορέας (M.) ασθενείας
[asphalistikós phoréas astheneías] Krankenkasse
(F.)
ασφαλίστρια (F.) [asphalístria] Versichererin
(F.)
ασφάλιστρο (N.) [asphálistro] Versicherungsprämie
(F.)
άσχημος [áschemos] schlecht
ασχολούμαι [ascholúmai] befassen
άτακτος [átaktos] wild
αταξία (F.) [ataxía] Unfug (M.)
ατελής [atelés] gebührenfrei, unvollkommen,
unvollständig
ατελής διάταξη (F.) [atelés diátaxe]
Sollvorschrift (F.)
ατελής ενοχή (F.) [atelés enoché] unvollkommene
Verbindlichkeit (F.)
ατελώς [atelós] gebührenfrei
ατζέντα (F.) [atzénta] Agende (F.)
ατιμάζω [atimázo] schänden
ατιμώρητος [atimóretos] straffrei, straflos
ατίμωση (F.) [atímose] Schändung (F.)
ατιμωτική ποινή (F.) [atimotiké poiné]
Ehrenstrafe (F.)
ατμόσφαιρα (F.) [atmósphaira] Luft (F.)
ατομικά βιολογικά χημικά όπλα (N.Pl.)
[atomiká biologiká chemiká ópla (N.Pl.)]
ABC-Waffen (F.Pl.)
ατομικά δικαιώματα (N.Pl.) [atomiká
dikaiómata (N.Pl.)] Grundrecht (N.)
ατομική ιδιοκτησία (F.) [atomiké idioktesía]
Privateigentum (N.)
ατομική κατοχή (F.) [atomiké katoché]
Eigenbesitz (M.)
ατομικό βιολογικό χημικό όπλο (N.) [atomikó
biologikó chemikó óplo] ABC-Waffe
(F.)
ατομικό έννομο αγαθό (N.) [atomikó
énnomo agathó] Individualrechtsgut (N.)
ατομικό εργατικό δίκαιο (N.) [atomikó
ergatikó díkaio] Individualarbeitsrecht (N.)
ατομικό στοιχείο (N.) [atomikó stoicheío]
Personalie (F.)
ατομικός [atomikós] atomar, einzeln, individuell,
privat
ατομικός φάκελος (M.) [atomikós phákelos]
Personalakte (F.)
άτομο (N.) (φυσική) [átomo (physiké)]
Atom (N.)
άτομο (N.) [átomo] Individuum (N.),
Person (F.)
άτυπη υπόσχεση (F.) [átype ypóschese]
formloses Versprechen (N.) (formloses
Versprechen im angloamerikanischen Recht)
άτυπο (N.) [átypo] Formfreiheit (F.),
Formlosigkeit (F.)
άτυ πος 270
άτυπος [átypos] atypisch, formlos, informell
ατύχημα (N.) [atýchema] Unfall (M.),
Unglück (N.), Unglücksfall (M.)
αυθαιρεσία (F.) [authairesía] Willkür (F.)
αυθαίρετος [authaíretos] arbiträr, willkürlich
αυθαιρέτως [authairétos] willkürlich
αυθεντική ερμηνεία (F.) [authentiké
ermeneía] authentische Interpretation (F.)
αυθεντικός [authentikós] authentisch
αυλικό αξίωμα (N.) [aulikó axíoma] Hofamt
(N.)
άϋλο αγαθό (N.) [áÿlo agathó] Immaterialgut
(N.)
άϋλος [áÿlos] immateriell, unkörperlich
αυξάνομαι [auxánomai] ansteigen,
anwachsen, heranwachsen, steigen
αυξάνω [auxáno] anheben, erhöhen
αύξηση (F.) [aúxese] Anhebung (F.),
Anstieg (M.), Erhöhung (F.), Steigerung (F.)
αύξηση (F.) κεφαλαίου [aúxese kephalaíu]
Kapitalerhöhung (F.)
αύξηση (F.) του ενοικίου [aúxese tu
enoikíu] Mieterhöhung (F.)
αύξηση (F.) του μισθώματος [aúxese tu
misthómatos] Mieterhöhung (F.)
αυστηρή απόδειξη (F.) [austeré apódeixe]
Strengbeweis (M.)
αυστηρός [austerós] hart, streng
αυστηρότητα (F.) [austeróteta] Asperation
(F.), Härte (F.)
Αυστρία (F.) [Austría] Österreich (N.)
αυτεπάγγελτα [autepángelta] ex officio
(lat.) (von Amts wegen)
αυτεπάγγελτη διαγραφή (F.) απόφασης
από το ποινικό μητρώο [autepángelte
diagraphé apóphases apó to poinikó metróo]
Straftilgung (F.)
αυτεπαγγέλτως [autepangéltos] von Amts
wegen
αυτή (F.) κατά της οποίας στρέφεται η
εκτέλεση [auté katá tes opoías stréphetai e
ektélese] Vollstreckungsschuldnerin (F.)
αυτή (F.) που διαπραγματεύεται [auté pu
diapragmateúetai] Handelnde (F.)
αυτή (F.) που εγκαθιστά κάτι [auté pu
enkathistá káti] Installateurin (F.)
αυτή (F.) που είναι σε μετεφηβική ηλικία
[auté pu eínai se metephebiké elikía]
Heranwachsende (F.)
αυτή (F.) που εμπορεύεται [auté pu
emporeúetai] Handelnde (F.)
αυτή (F.) που ενεργεί [auté pu energeí]
Handelnde (F.)
αυτή (F.) που έχει κάτι υπό την αιγίδα
της [auté pu échei káti ypó ten aigída tes]
Schirmherrin (F.)
αυτή (F.) που οργανώνει στη σκέψη το
έγκλημα και το εκτελεί άλλος [auté pu
organónei ste sképse to énklema kai to
ekteleí állos] Schreibtischtäterin (F.)
αυτή (F.) που συμπλέκεται [auté pu
sympléketai] Schlägerin (F.)
αυτή (F.) στην οποία αποδίδεται η
τέλεση κάποιου εγκλήματος [auté sten
opoía apodídetai e télese kápoiu enklématos]
Beschuldigte (F.)
αυτό σημαίνει [autó semaínei] das heißt
αυτοάμυνα (F.) [autoámyna] Selbstverteidigung
(F.)
αυτοβοήθεια (F.) [autoboétheia] Selbsthilfe
(F.)
αυτοδέσμευση (F.) [autodésmeuse] Selbstbindung
(F.)
αυτοδιάθεση (F.) [autodiáthese] Selbstbestimmung
(F.)
αυτοδιάλυση (F.) [autodiályse] Selbstauflösung
(F.)
αυτοδικαιοπραξία (F.) [autodikaiopraxía]
Insichgeschäft (N.)
αυτοδικαίως [autodikaíos] ipso iure (lat.)
(durch das Recht selbst)
αυτοδικία (F.) [autodikía] Selbsthilfe (F.)
αυτοδικία (F.) με λιντσάρισμα [autodikía
me lintsárisma] Lynchjustiz (F.)
αυτοδιοίκηση (F.) [autodioíkese] Selbstverwaltung
(F.)
αυτοδιοικούμενος οργανισμός (M.) [autodioikúmenos
organismós] Selbstverwaltungskörperschaft
(F.)
αυτοδύναμη ενέργεια (F.) [autodýname
enérgeia] Eigenmacht (F.)
αυτοκαταγγελία (F.) [autokatangelía]
Selbstanzeige (F.)
αυτοκίνητο (N.) [autokíneto] Auto (N.),
Kraftfahrzeug (N.), Wagen (M.)
αυτοκινητόδρομος (M.) [autokinetódromos]
Autobahn (F.), Fernstraße (F.)
αυτόκλητος [autókletos] gewillkürt
αυτοκράτειρα (F.) [autokráteira] Kaiserin (F.)
αυτοκράτορας (M.) [autokrátoras] Kaiser (M.)
αυτοκρατορία (F.) [autokratoría] Imperium
(N.), Kaiserreich (N.), Reich (N.)
271 αφερεγγυότητα
αυτοκρατορικός [autokratorikós] kaiserlich
αυτοκτονία (F.) [autoktonía] Freitod (M.),
Selbstmord (M.), Suizid (M.)
αυτόματο μηχάνημα (N.) [autómato
mechánema] Automat (M.)
αυτόματος [autómatos] automatisch
αυτονόμηση (F.) [autonómese] Abtrennung
(F.)
αυτονομία (F.) [autonomía] Autonomie (F.)
αυτονομία (F.) του πολιτισμικού τομέα
[autonomía tu politismikú toméa] Kulturhoheit
(F.)
αυτόνομο κράτος (N.) Βατικανό [autónomo
krátos Batikanó] Kirchenstaat (M.)
αυτόνομος [autónomos] autonom, selbstständig
αυτοπροσδιορισμός Μ.) [autoprosdiorismós
M.)] Selbstbestimmung (F.)
αυτοπρόσωπη εμφάνιση (F.) [autoprósope
emphánise] persönliches Erscheinen (N.)
αυτοπρόσωπος [autoprósopos] persönlich,
höchstpersönlich
αυτόπτης μάρτυρας (F.) [autóptes
mártyras] Augenzeugin (F.)
αυτόπτης μάρτυρας (M.) [autóptes
mártyras] Augenzeuge (M.)
αυτός (M.) κατά του οποίου στρέφεται η
εκτέλεση [autós katá tu opoíu stréphetai e
ektélese] Vollstreckungsschuldner (M.)
αυτός (M.) που διαπραγματεύεται [autós
pu diapragmateúetai] Handelnder (M.)
αυτός (M.) που εγκαθιστά κάτι [autós pu
enkathistá káti] Installateur (M.)
αυτός (M.) που είναι σε μετεφηβική
ηλικία [autós pu eínai se metephebiké
elikía] Heranwachsender (M.)
αυτός (M.) που εμπορεύεται [autós pu
emporeúetai] Handelnder (M.)
αυτός (M.) που ενεργεί [autós pu energeí]
Handelnder (M.)
αυτός (M.) που έχει κάτι υπό την αιγίδα
του [autós pu échei káti ypó ten aigída tu]
Schirmherr (M.)
αυτός (M.) που οργανώνει στη σκέψη το
έγκλημα και το εκτελεί άλλος [autós pu
organónei ste sképse to énklema kai to
ekteleí állos] Schreibtischtäter (M.)
αυτός (M.) που συμπλέκεται [autós pu
sympléketai] Schläger (M.)
αυτός (M.) στον οποίο αποδίδεται η
τέλεση κάποιου εγκλήματος [autós ston
opoío apodídetai e télese kápoiu enklématos]
Beschuldigter (M.)
αυτός που έχει ανάγκη [autós pu échei
anánke] bedürftig
αυτοσύμβαση (F.) [autosýmbase] Selbstkontrahieren
(N.)
αυτοτελής [autotelés] selbstständig
αυτοτελώς απασχολούμενη (F.) [autotelós
apascholúmene] Selbstständige (F.)
αυτοτελώς απασχολούμενος (M.) [autotelós
apascholúmenos] Selbstständiger (M.)
αυτουργία (F.) [auturgía] Täterschaft (F.)
αυτουργός (F.) [auturgós] Haupttäterin (F.),
Täterin (F.)
αυτουργός (M.) [auturgós] Haupttäter (M.),
Täter (M.)
αυτοφειλέτης (M.) [autopheilétes] Selbstschuldner
(M.)
αυτοφειλέτρια (F.) [autopheilétria] Selbstschuldnerin
(F.)
αυτόχειρας (F.) [autócheiras] Selbstmörderin
(F.)
αυτόχειρας (M.) [autócheiras] Selbstmörder
(M.)
αυτοψία (F.) [autopsía] Augenschein (M.),
Autopsie (F.)
αφαίρεση (F.) [aphaírese] Abnahme (F.),
Abrechnung (F.), Abstraktion (F.), Abzug
(M.), Entnahme (F.), Entziehung (F.), Entzug
(M.), Wegnahme (F.)
αφαίρεση (F.) της ελευθερίας [aphaírese
tes eleutherías] Freiheitsentziehung (F.)
αφαίρεση (F.) της ιθαγένειας [aphaírese
tes ithagéneias] Ausbürgerung (F.)
αφαιρώ [aphairó] abnehmen, abrechnen,
abstrahieren, abziehen, anrechnen, ausnehmen,
entnehmen, entziehen, wegnehmen
αφαιρώ παράνομα [aphairó paránoma]
entwenden
αφαιρώ την ιθαγένεια [aphairó ten ithagéneia]
ausbürgern
αφάνεια (F.) [apháneia] Verschollenheit (F.)
αφανής [aphanés] still
αφανής εταιρία (F.) [aphanés etairía]
Innengesellschaft (F.), stille Gesellschaft
(F.)
άφαντος [áphantos] verschollen
αφερέγγυος [apheréngyos] insolvent, zahlungsunfähig
αφερεγγυότητα (F.) [apherengyóteta] Insolvenz
(F.), Zahlungsunfähigkeit (F.)
άφε ση 272
άφεση (F.) [áphese] Ablass (M.), Vergebung
(F.)
άφεση (F.) χρέους [áphese chréus] Erlass (M.)
αφήνω [aphéno] nachlassen
αφήνω ίχνη [aphéno íchne] spuren
αφηρημένη ενοχή (F.) [aphereméne enoché]
culpa (F.) in abstracto (lat.) (abstrakte
Schuld)
αφηρημένος [aphereménos] abstrakt
αφηρημένος έλεγχος (M.) κανόνων δι-
καίου [aphereménos élenchos kanónon
dikaíu] abstrakte Normenkontrolle (F.)
αφιερώνω [aphieróno] widmen
αφιέρωση (F.) [aphiérose] Widmung (F.)
άφιξη (F.) [áphixe] Eingang (M.)
αφορίζω [aphorízo] exkommunizieren
αφορισμός (M.) [aphorismós] Exkommunikation
(F.)
αφορμή (F.) [aphormé] Anlass (M.), Motiv
(N.), Ursache (F.)
αφορολόγητο ποσό (N.) [aphorológeto
posó] Freibetrag (M.), Steuerfreibetrag (M.)
αφορολόγητος [aphorológetos] steuerfrei
αφορώ [aphoró] betreffen
αφοσιωμένος [aphosioménos] loyal
αφοσιώνομαι [aphosiónomai] obliegen
αφοσιώνω [aphosióno] widmen
αφοσίωση (F.) [aphosíose] Loyalität (F.)
Αφρική (F.) [Aphriké] Afrika (N.)
αχρείος (M.) [achreíos] Lump (M.)
αχρείος [achreíos] infam
αχρειότητα (F.) [achreióteta] Infamie (F.)
άχρηστος [áchrestos] nutzlos
αψιθυμία (F.) [apsithymía] Affekt (M.)